by ในตอนนี้ เธอหยุดพูดกะทันหัน คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน และเธออ้าปากหลายครั้งราวกับว่าเธอต้องการจะพูดบางอย่าง แต่เธอก็หยุดตัวเองเอาไว้ และเธอก็ดูเหมือนจะกลัวเล็กน้อย อารมณ์ทั้งหมดปรากฏออกมาบนใบหน้าของเธอ และนั่น ไม่ขัดแย้งกันแม้แต่น้อย
เลขานุการคนอื่นๆ เห็นได้ชัดว่ารู้สึกสนใจอารมณ์ของเธอ
“คุณเป็นอะไรไป ทำไมพูดแค่ครึ่งคำเอง”
เลขานุการสาวยังคงถือกองเอกสารไว้ในมือ เธอยกมือขวาขึ้นเพื่อดึงผมไว้ข้างหลังหูและพูดอย่างเก้ๆ กังๆ ว่า “ฉันแค่ดูเหมือนจะ…เห็นบางอย่างที่ไม่ควรเห็น…”
การกระทำของเธอเมื่อกี้ทำให้ผู้คนอยากรู้ และเมื่อเธอพูดแบบนั้น ผู้คนก็ยิ่งอยากนินทาเธอมากขึ้น บางคนอดไม่ได้ที่จะถามว่า “เกิดอะไรขึ้น”
เลขานุการชายในสำนักงานหัวเราะ “สิ่งที่คุณไม่ควรเห็นคือสิ่งที่เรียกได้ว่าเป็นหัวข้อสนทนา”
“บอกฉันมาเร็วๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเราทำงานร่วมกันและเราก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกันมาก ใครจะอยากโกงคุณล่ะ” เลขานุการสาวอีกคนอดไม่ได้ที่จะโน้มน้าว
ท้ายที่สุดแล้วในเรื่องแบบนี้ ใครก็ตามที่ต้องการเก็บความลับไว้จะต้องพบกับเวลาที่ยากลำบาก
และผู้ที่อยากฟังเรื่องนินทาก็จะไม่มีภาระ
สุดท้ายแล้วเรื่องแบบนี้ก็ไม่เคยออกมาจากปากพวกเขา
ด้วยวิธีนี้ก็มีคนเข้ามาโน้มน้าวใจกันมากขึ้น
ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องอยากจะพูดออกมาจริงๆ และหลังจากที่ทุกคนพยายามชักชวน เลขานุการสาวก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
“ฉันเพิ่งผ่านประตูบ้านของนายโบ และฉันเห็นใบหน้าของนางสาวหลินซีดเผือก และเสื้อผ้าของเธอมีรอยยับเล็กน้อย ตอนนั้นประตูบ้านเปิดอยู่ ฉันยังเห็นเนคไทของนายโบถูกฉีกขาด ใบหน้าดูหม่นหมอง และดวงตาของเขาดูน่ากลัวยิ่งนัก… ”
เมื่อเธอกล่าวเช่นนี้ ทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการถึงมัน และดวงตาของพวกเขาก็ยิ่งมีความประหลาดใจมากขึ้น
“โอ้พระเจ้า… เป็นไปได้ไหมว่าความรู้สึกของนางสาวหลินที่มีต่อคุณป๋อไม่ได้จางหายไป? ตอนนี้เธอสนิทกับคุณป๋อมาก เธอจึงอยากใช้ประโยชน์จากเขา…”
เลขานุการชายที่อยู่ข้างๆ เขาขยับริมฝีปากทันที “คุณคิดมากเกินไปหรือเปล่า หลินเอียนเอินชัดเจนว่าไม่ต้องการเข้าใกล้คุณป๋อมากเกินไปตอนนี้”
“ฉันเคยคิดแบบนั้นมาก่อน แต่คุณจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ได้ยังไง?”
“แล้วถ้าคุณโบต้องการจะบังคับคุณหนูหลินล่ะ?”
เลขานุการสาวส่ายหัวทันที “เป็นไปไม่ได้! คุณโบจะกระตือรือร้นขนาดนั้นได้อย่างไร เขาช่างเย็นชาและสงวนตัวจริงๆ…”
ก่อนที่เธอจะพูดจบก็มีคนเข้ามาขัดจังหวะเธอด้วยสายตาที่ไร้เรี่ยวแรง “หยุด!”
เลขานุการสาว: “…”
เธอพูดความจริงอย่างชัดเจน!
“เราทราบว่าคุณชื่นชมคุณโบมาก แต่มาพูดถึงข้อเท็จจริงกันดีกว่า ในสถานการณ์เมื่อกี้ ดูเหมือนว่าคุณโบจะกระตือรือร้นมากขึ้น คุณเดาจากสิ่งที่เกิดขึ้นชั้นล่างวันนี้ไม่ได้หรือไง”
“ไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่คิดว่านายโบจะทำอย่างนั้น เหตุผลที่นายโบปกป้องคุณหนูหลินก็เพราะคุณนายโบ คุณหนูหลินคงไม่ยอมแพ้หรอก เธอต้องการผูกขาด คุณโบ คุณไม่เห็นเหรอว่าเนคไทของเธอหลุด คุณโบโกรธมากที่บอกให้เธอออกไป”
เลขานุการสาวพูดด้วยความมั่นใจและอารมณ์อ่อนไหวเล็กน้อย เธอไม่อนุญาตให้ใครพูดอะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับโบมู่ฮัน
บางคนเห็นด้วยกับความคิดของเธอ แต่บางคนก็อดปฏิเสธไม่ได้
“นี่คือสิ่งที่สำนักงานของเราพูด อย่าพูดออกไป ประธานาธิบดีโบไม่ชอบคนที่พูดมากเกินไป ไม่เช่นนั้น คุณจะเดือดร้อนแน่”
ไม่มีใครพูดอะไรเลย เพราะพวกเขารู้ดีว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง
แต่…แล้วทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องนั้น
ส่วนฝ่ายหนึ่งที่มีส่วนเกี่ยวข้องตอนนี้เขาก็กลับมาที่สำนักงานแล้ว
เมื่อเห็นว่าเสื้อผ้าของเธอยับเล็กน้อย เธอจึงหยิบชุดสำรองออกมาแล้วเปลี่ยน
เว็บไซต์อ่านนิยายฟรี www.novels108.com