by โจว หงหยิงมีบุคลิกแบบนั้น แต่เธอก็รู้ว่าจะต้องแสดงความขอบคุณอย่างไรเช่นกัน
เธอพูดว่า “อีกอย่าง ไห่หลิงหาเงินทั้งหมดนั้นให้ใครกัน? ก็เพื่อหลานชายฉันนี่นา นามสกุลของหยางหยางคือโจว และเขาจะเป็นสมาชิกของครอบครัวโจวตลอดไป ทำไมฉันต้องทำลายมันด้วยล่ะ? ฉันหวังว่าธุรกิจของไห่หลิงจะเติบโตขึ้นเรื่อยๆ เมื่อหยางหยางรับช่วงต่อในอนาคต ฉันจะได้ขอให้เขาช่วยจัดหางานให้ลูกพี่ลูกน้องเขา ฉันคิดว่าเขาคงไม่ปฏิเสธหรอก”
พ่อและแม่ของโจวจ้องมองลูกสาวของพวกเขา
โจว หงอิง ถูกพ่อแม่จ้องมอง เธอจึงเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ฉันก็แค่พูดไปงั้นแหละ ใครจะไปรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น บางทีธุรกิจของครอบครัวเหรินของฉันอาจจะดีขึ้นเรื่อยๆ และลูกๆ ของฉันอาจจะกลายเป็นเศรษฐีรุ่นสองในอนาคตก็ได้”
โจว หงอิงลุกขึ้นยืน หยิบพวงองุ่นออกมาจากถุงผลไม้ แล้ววางไว้บนโต๊ะข้างเตียง จากนั้นเธอก็หยิบองุ่นที่เหลือและกล่องอาหารเสริมขึ้นมา แล้วพูดกับพ่อแม่ว่า “พ่อ แม่ หนูก็สบายดีเหมือนกัน หนูต้องพักผ่อน หนูจะกลับก่อนนะ โทรหาหนูเมื่อหงหลินกินข้าวได้แล้ว”
“ฉันจะทำซุปบำรุงร่างกายให้หงหลินเพื่อช่วยให้เขาฟื้นตัว พวกเธอสองคนไม่ต้องกังวลเรื่องหงหลินมากนัก เขารอดพ้นจากภัยพิบัติครั้งใหญ่มาได้ อนาคตของเขาต้องดีแน่ บางทีหลังจากที่เขาหายดีและออกจากโรงพยาบาลแล้ว เขาอาจจะสามารถดำเนินการหย่าร้างกับหญิงร้ายคนนั้นและแต่งงานกับไห่หลิงอีกครั้งก็ได้”
“ไห่หลิงถูกฝังทองแล้ว ถ้าหงหลินสนใจ เราควรสนับสนุนเขาอย่างดี ถ้าพวกเขาแต่งงานใหม่ เราจะบูชาไห่หลิงเหมือนบรรพบุรุษ ชายหลู่คนนั้นพิการ ไห่หลิงอาจจะไม่ได้แต่งงานกับเขา”
โจว หงหยิงยังคงฝันว่าพี่ชายของเธอจะแต่งงานใหม่กับไห่หลิง และเธอในฐานะพี่สะใภ้ก็จะสามารถมีความสุขได้เช่นกัน
“ประตูอยู่ตรงนั้น!”
พ่อโจวชี้ไปที่ประตูห้องผู้ป่วยแล้วบอกให้ลูกสาวออกไป
โจวหงอิงออกเดินทางพร้อมกับสามีของเธอ
“จริงอยู่ที่สุนัขไม่สามารถเปลี่ยนนิสัยแย่ๆ ของมันได้ เพราะมันยังคงชอบเอาเปรียบคนอื่นอยู่”
พ่อของโจวดุลูกสาวของเขา
แม่โจวกล่าวว่า “พวกเราเป็นคนตามใจเธอจนเกิดเป็นเช่นนี้ ในอดีต ไม่ว่าเธอจะอยากกินอะไรหรืออยากกินอะไร เธอก็มักจะขอให้ไห่หลิงทำให้เสมอ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงชอบเอาเปรียบคนอื่น”
“การแต่งงานของหงหลินทั้งสองถูกทำลายโดยหงหยิง”
พ่อของโจวก็เสียใจเช่นกันที่เขาได้ตามใจลูกสาวของเขาเช่นนี้
“นี่ไม่ใช่ความผิดของหงอิง การหย่าร้างของหงหลินกับไห่หลิงเป็นความผิดของหงหลินเป็นหลัก หงหลินเป็นคนนอกใจ ส่วนเราก็ต้องรับผิดชอบรอง ผู้หญิงใจร้ายคนนั้น… ฉันไม่ชอบเธอเลย แม้แต่หงอิงยังไม่ชอบเลย อีกอย่าง เสี่ยวเป่าเกือบโดนจับตัวไป ซึ่งเป็นฝีมือของผู้หญิงใจร้ายคนนั้น ด้วยนิสัยของหงอิง เธอจะปล่อยเย่หงอิงไปได้ง่ายๆ ได้ยังไง”
“อนิจจา สุดท้ายแล้ว ตระกูลโจวของเราต่างหากที่โชคร้าย ลูกชายของเราต่างหากที่โชคร้ายและไร้คุณธรรม เขาไม่คู่ควรกับลูกสะใภ้ที่ดีอย่างไห่หลิง”
แม้ว่าไห่ถงจะไม่ได้แต่งงานเข้าไปในครอบครัวที่ร่ำรวย ตราบใดที่ไห่หลิงกลับไปทำงานและให้เวลากับเธอในการปรับตัว เธอก็จะสามารถยืนหยัดด้วยตัวเองได้อีกครั้งและหารายได้มากมาย
หลังจากไห่หลิงแต่งงานเข้าตระกูลเศรษฐี เธอไม่ต้องพึ่งพาน้องสาวอีกต่อไป เล่ากันว่าจ้านเส้าต้องการมอบบ้านพักให้ไห่หลิง ป้า เพื่อให้ไห่หลิงและลูกชายมีบ้านที่มั่นคง แต่ไห่หลิงปฏิเสธอย่างสุภาพ
เธอบอกว่าเธอต้องการซื้อบ้านด้วยความสามารถของตัวเองและมอบบ้านให้ลูกชายของเธอ
เงินทุนที่ไห่หลิงใช้ในการเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองนั้นมาจากครึ่งหนึ่งของทรัพย์สินของครอบครัวที่ลูกชายมอบให้เธอเมื่อพวกเขาหย่าร้างกัน
คนดีอาจประสบกับช่วงเวลาตกต่ำ แต่เมื่อผ่านช่วงตกต่ำนั้นมาแล้ว พวกเขาก็ยังสามารถลุกขึ้นมาอีกครั้งได้
นั่นคือสิ่งที่ไห่หลิงเป็น
เธอเคยผูกพันด้วยการแต่งงานและครอบครัว และขาดการติดต่อกับสังคม
หลังจากการหย่าร้างเธอก็ได้เกิดใหม่อีกครั้ง
