by หลังจากดุพ่อของโจวแล้ว แม่ของโจวก็พูดกับไห่หลิงด้วยน้ำตาคลอเบ้า “ไห่หลิง พาหยางหยางมาที่นี่ หงหลินยังคงรักหยางหยางอยู่ นี่เป็นลูกคนเดียวของเขา บางทีเมื่อหยางหยางมา หงหลินจะได้รู้ว่าลูกชายคิดถึงเขา และเขาสามารถทำได้”
ไห่หลิงปลอบใจเธออีกครั้ง
“วันนี้ถงถงและเสี่ยวเฟยไปตลาด หยางหยางน่าจะตามพวกเขากลับบ้านเกิดของฉัน ฉันโทรไปถามทงถงว่าพวกเขาจะกลับมาเมื่อไหร่”
ไห่หลิงไม่ปฏิเสธคำขอของอดีตพ่อแม่สามีของเธอ
ไม่ว่าโจวหงหลินจะอยู่ได้หรือไม่ หยางหยางก็คือลูกชายของเขา และเป็นเรื่องถูกต้องที่หยางหยางจะมาเยี่ยมโจวหงหลินที่โรงพยาบาล
การหย่าร้างก็คือการหย่าร้าง ไห่หลิงไม่เคยพูดอะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับโจวหงหลินต่อหน้าลูกชายของเธอ และเธอจะไม่สอนลูกชายให้โกรธเคืองโจวหงหลินเด็ดขาด ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม โจวหงหลินก็ยังคงจ่ายค่าเลี้ยงดูบุตรของหยางหยาง
แม่โจวพยักหน้าขณะร้องไห้
เธอมีลางสังหรณ์ไม่ดีเสมอว่าลูกชายของเธอคงไม่รอด
แต่ในใจฉันยังคงอธิษฐานขอให้ลูกชายของฉันรอด
ไห่หลิงเดินไปข้าง ๆ เพื่อเรียกน้องสาวของเธอ
ไห่ถงรีบรับสายน้องสาวแล้วถามว่า “พี่สาว มีอะไรเหรอ?”
เวลานี้ น้องสาวของเธออยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อดูแลนายลู่ซึ่งภายนอกดูแข็งแกร่งแต่ภายในกลับอ่อนโยน จู่ๆ เธอก็โทรมา และไห่ทงก็กังวลว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
“หยางหยางอยู่กับคุณหรือเปล่า?”
“ฉันกับเสี่ยวเฟยกลับบ้านเกิด การเดินทางไกลเกินไป ดังนั้นเราจึงไม่ได้พาหยางหยางไปด้วย หยางหยางอยู่กับจ่านหยิน”
“อ๋อ เข้าใจแล้ว ฉันจะโทรหาจ่านหยิน”
“พี่สาว คุณลู่เป็นคนต้องการพบหยางหยางหรือเปล่า?”
ไห่ถงคิดว่าลู่ตงหมิงคิดถึงเด็กน้อย
ทุกๆ สองสามวัน หยางหยางจะไปโรงพยาบาลกับแม่ของเธอเพื่อไปเยี่ยมลู่ตงหมิง ลู่ตงหมิงอาจมีใจร้ายต่อผู้ใหญ่ แต่กลับไม่ใจร้ายต่อหยางหยาง ถ้าหยางหยางร้องไห้สักหน่อย เขาจะใจอ่อนมากและจะตกลงทุกอย่างที่หยางหยางขอทันที
ไห่หลิงเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นจึงกล่าวว่า “ทงทง มีบางอย่างเกิดขึ้นกับโจวหงหลินและพี่ชายของเขา ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่เย่เจียหนี่แทงพวกเขา อาการบาดเจ็บของโจวหงหยิงไม่ร้ายแรง และชีวิตของเธอก็ไม่ได้อยู่ในอันตราย โจวหงหลินยังคงอยู่ในห้องฉุกเฉินเป็นเวลาหลายชั่วโมง”
“สถานการณ์อาจจะไม่ดีนัก พ่อแม่ของเขากังวลว่าเขาจะไปไม่รอด จึงขอให้ฉันพาหยางหยางไปโรงพยาบาล ถ้าโจวหงหลินไปไม่ได้แล้ว ก็ให้หยางหยางพาพ่อของเขาเดินทางครั้งสุดท้าย”
ไห่ถงตกตะลึงชั่วขณะแล้วถามว่า “พี่สาว เรื่องนี้เป็นความจริงหรือไม่? บุคคลที่นามสกุลเย่ทำร้ายใครบางคนด้วยมีด และคนที่เธอทำร้ายสาหัสไม่ใช่โจวหงหยิงเหรอ? โจวหงหลินปฏิบัติกับเธอดีมาก เป็นไปได้ไหมว่าโจวหงหลินเป็นคนดื้อรั้นและกำลังก่ออาชญากรรมในครอบครัวอีกแล้ว?”
เมื่อโจว หงหลินทำร้ายน้องสาวของเธอ น้องสาวของเธอก็ใช้มีดด้วย แต่โจว หงหลินวิ่งหนีไป และน้องสาวของเธอไม่ได้ตีโจว หงหลิน
เย่เจียนี่อาจต้านทานด้วยมีดเช่นเดียวกับน้องสาวของเธอทำ
“ไม่ชัดเจนว่าเพราะเหตุใด โจวหงหยิงจึงถูกเย่เจียหนี่สับขณะที่เธอพยายามช่วยพี่ชายของเธอ นั่นหมายความว่าเป้าหมายของเย่คือโจวหงหลิน และเธอต้องการฆ่าเขา โจวหงหลินซึ่งเป็นชายวัยผู้ใหญ่ถูกฆ่าตาย เขาตอบสนองช้าหรือไม่ก็บังเอิญหลับไป แล้วเย่ก็โจมตีเขาอย่างกะทันหัน”
ก่อนหย่าร้าง ไห่หลิงเคยพูดจารุนแรงเมื่อต้องเผชิญกับความรุนแรงในครอบครัวของโจวหงหลิน นางกล่าวว่าหากโจวหงหลินกล้าที่จะล่วงละเมิดนางอีก ตราบใดที่โจวหงหลินหลับไป นางจะสับเขาเป็นชิ้น ๆ เว้นเสียแต่ว่าโจวหงหลินจะไม่เคยหลับหรือไม่เคยกลับบ้านเลย
โจวหงหลินตกใจ และทั้งคู่ก็ทะเลาะกัน แต่ไม่มีใครกล้าสู้กันอีก
ไห่ทงรู้สึกดีใจมากที่ได้เห็นชะตากรรมของโจวหงหลิน แต่เพื่อหลานชายของเธอ เธอจึงไม่ได้แสดงมันออกมา เธอเพิ่งพูดกับน้องสาวว่า “งั้นฉันจะโทรหาจ่านหยินแล้วขอให้เขาพาหยางหยางไปโรงพยาบาล”
ไห่หลิงฮัมเพลง
เมื่อรู้ว่าน้องสาวกำลังยุ่ง เธอจึงรีบวางสายทันที
เมื่อเธอกลับไปหาอดีตญาติสามีของเธอ ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออกในที่สุด