บทที่ 1070 นอนด้วยกัน

เมื่อซ่งเฉียวหยิงได้ยินเช่นนี้ เธอก็ยิ่งรู้สึกทุกข์ใจมากขึ้นเกี่ยวกับความทุกข์ทรมานของลูกสาว เธอทำได้ยังไงเนี่ย? มันเจ็บเป็นสองเท่า…มันคงเจ็บมากแน่ เมื่อซือเย่เฉินได้ยินเช่นนี้ หัวใจของเขาเหมือนถูกมือที่มองไม่เห็นจับเอาไว้ และความเจ็บปวดก็รุนแรงมากจนเขาไม่สามารถหายใจได้ เด็กสาวไม่ได้ทนทุกข์ทรมานกับความเจ็บปวดแสนสาหัสเช่นนั้น เธอจึงคุยกับเขาอย่างใจเย็นและแม้แต่ปลอบใจเขาด้วย ไอ้ไป๋มู่เหยาผู้นี้ …

บทที่ 1070 นอนด้วยกัน Read More

บทที่ 1069 ความปวดใจ

หลี่โอวหยานได้รับการปกป้องโดยแถวรถคันนี้และถูกย้ายไปอยู่ด้านหลัง รถสีขาวเจ็ดหรือแปดคันเห็นฉากนี้และรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ “ถ้าเราไม่จับตัวคนๆนั้น เจ้านายก็จะไม่จ่ายเงินงวดสุดท้ายให้เรา” “รถสีดำพวกนี้ไม่ควรเป็นของผู้ชายของผู้หญิง เราควรลงจากรถแล้วคุยกับพวกเขา และขอให้พวกเขาหยุดยุ่ง” “เราต้องจับผู้หญิงคนนี้ให้ได้ เธอทำร้ายเจ้านายอย่างรุนแรง เจ้านายจะต้องใช้เธอเป็นแพะรับบาปแน่ๆ” …

บทที่ 1069 ความปวดใจ Read More

บทที่ 1067 การรอคอยคือโอกาส

เครื่องหมายคำถามหลายข้อปรากฏขึ้นในใจของหลี่โอ่วหยาน “ถ้าคุณไม่ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างในตระกูลไป๋ พ่อแม่ของฉันก็ยังคงเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในตงเฉิง พวกเขาจะมีเงินมากมายในมือเพื่อที่พวกเขาจะได้ให้เงินเธอเพื่อให้เธอใช้ชีวิตที่ดีขึ้นได้ ดังนั้นทั้งหมดนี้เป็นความผิดของคุณ!!” “…” หลี่โอวหยานพูดอย่างเย็นชา “เท่าที่ฉันรู้ คุณได้ตัดการติดต่อกับเธอหลังจากที่ออกจากตระกูลไป๋ และพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของคุณก็ห่างเหินจากเธอเช่นกัน …

บทที่ 1067 การรอคอยคือโอกาส Read More

บทที่ 1066 ไม่คิดว่าจะเป็นฉันเหรอ?

“เจ้านายของเราอยากชวนคุณไปเที่ยว” ชายอีกคนที่สวมหน้ากากลงจากรถ น้ำเสียงของเขาเย็นชา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยแสงเย็น “ส่งโทรศัพท์ของคุณมา ก่อนที่จะขึ้นรถ” หลี่โอ่วหยานหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาจากกระเป๋าและโยนมันให้เขาโดยตรง หลังจากรับโทรศัพท์แล้วชายคนนั้นก็ทำสัญญาณให้เธอขึ้นรถ ในรถ หลี่โอวหยานนั่งอยู่ที่เบาะหลังด้วยออร่าอันแข็งแกร่ง …

บทที่ 1066 ไม่คิดว่าจะเป็นฉันเหรอ? Read More

บทที่ 1065 ขาดการติดต่อ

“เทียนเฉิง ช่วยฉันด้วย——” แม้ว่าเกาหยูซาจะปกป้องศีรษะและใบหน้าของเธอ แต่เธอยังคงตะโกนอยู่ในห้องผู้ป่วย “เทียนเฉิง ช่วยฉันด้วย——น้องสาวของคุณบ้าไปแล้ว——” จี้ซีโหรวยิ่งโกรธมากขึ้นและตีศีรษะของเกายูสะด้วยส้นรองเท้าของเธอ วินาทีถัดไป ส้นเท้าไม่ได้กระแทกจนเป็นรูที่หัวของเขา แต่กลับถูกจี้เทียนเฉิงจับไว้แทน …

บทที่ 1065 ขาดการติดต่อ Read More

บทที่ 1064 ช่วยฉันด้วย

พวกเขาคิดผิดทั้งหมด “คุณได้รู้แล้วหรือยังว่าใครทำ?” หลี่โอ่วหยานเอ่ยถามโดยมองขึ้นไป “ไม่…แต่เราก็รู้ว่านอกจากเราแล้ว ก็ยังมีคนอื่นอีกที่อยากจะจัดการกับพวกเขา…” “แกบ่นอะไรกับน้องสาวเหรอ ให้พี่สาวกินรังนกก่อนสิ” หลังจากที่ซ่งเฉียวหยิงพูดจบ เธอก็ยิ้มและพูดกับลูกสาวของเธอว่า “หยานหยาน …

บทที่ 1064 ช่วยฉันด้วย Read More

บทที่ 1063 คุณจูบอาเชนเหรอ?

เธอเล่าถึงฉากที่เธอถูกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดพาตัวกลับ และเป็นครั้งแรกที่เธอได้นั่งในรถที่หรูหราและประเมินค่าไม่ได้เช่นนี้ ครั้งแรกที่ฉันก้าวเข้าไปในบ้านเล็กๆ ของตระกูลไป๋ ฉันได้เห็นสภาพแวดล้อมที่สวยงามและคนรับใช้มากมาย… พ่อแม่ของเธอให้คนอื่นทำอาหารจานอร่อยๆ มากมายให้เธอทาน และทุกมื้อก็อร่อยเทียบเท่ากับร้านอาหารมิชลิน เลิศรสและอร่อย พ่อแม่ของเธอซื้อของหรูหราให้เธอมากมาย …

บทที่ 1063 คุณจูบอาเชนเหรอ? Read More

บทที่ 1062 การดำเนินการ

จี้เทียนเฉิงรีบเข้ามาหาและกล่าวว่า “ซาชา คุณอยากจะพูดอะไร?” “เทียนเฉิง…” ลมหายใจของเกาหยูซาอ่อนแรงมาก และดูเหมือนว่าเธอจะใช้ชีวิตมาหมดแล้ว เธอพยายามพูดคำไม่กี่คำออกมาอย่างยากลำบาก “ฉันไม่อยากตาย…” น้ำตาของจี้เทียนเฉิงเริ่มคลอเบ้าอีกครั้ง “ฉันยังไม่ได้หมั้นกับคุณเลย… …

บทที่ 1062 การดำเนินการ Read More

บทที่ 1061 ฉันไม่อยากตาย

“โอวหยาน…” จี้เทียนเฉิงไม่คาดคิดว่าหญิงสาวจะปฏิเสธในที่สุด “ไม่ว่าเขาจะส่งใครไปเขาก็ไม่สามารถแตะฉันได้” หลี่โอ่วหยานยังคงมีความมั่นใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ “แล้วคุณเคยคิดถึงคนรอบข้างคุณบ้างมั้ย?” จี้เทียนเฉิงอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ผู้คนรอบตัวคุณไม่ได้ทรงพลังเท่าคุณ…” “คุณกล้าที่จะแตะต้องผู้คนรอบๆ หยานหยานเหรอ?!” หลี่ซื่อเตือนด้วยความโกรธ …

บทที่ 1061 ฉันไม่อยากตาย Read More
error: Content is protected !!