บทที่ 714 สะอาด
ทันใดนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นมองซ่งเจียหยู ดวงตาของอีกฝ่ายอ่อนโยน รอยยิ้มของเธอสดใส และไม่มีร่องรอยของการเป็นปรปักษ์เลย มีเพียงแววตาของการเสียดสีเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่เผยให้เห็นอารมณ์ที่แท้จริงของเธอเล็กน้อย เฉียว รัวซิงหยิบกระเป๋าขึ้นมา “จริงๆ แล้วฉันไม่ค่อยชอบสร้อยข้อมือเส้นนี้เท่าไหร่ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทิ้งมันไปเพราะคนอื่นให้มา …