บทที่ 1126 ญาติเพียงคนเดียว
“เอ่อ…” มู่เซวียนส่งเสียงดูถูกเหยียดหยามพลางพูดขึ้นอีกครั้ง “ลืมไปเถอะ! ปล่อยฉันไปเถอะ! สิ่งสุดท้ายที่ฉันต้องการในชีวิตคือการกลับไปหาตระกูลมู่! ฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับพวกเขาเลย ฉันสามารถใช้ชีวิตได้ด้วยตัวเอง ฉันสามารถหาเงินได้ และพัฒนาอาชีพของตัวเองได้ ฉันรู้สึกโล่งใจจริงๆ …