บทที่ 1042 ลืมมันไปซะ
ส่วนใหญ่เป็นเพราะเธอเศร้ามากจนเธอพูดไม่ออก หลิน อี้ถัง อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ “คุณก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ ด้วยนะ…” โจวหยาหลี่พยักหน้าและเช็ดน้ำตาจากดวงตาของเธอ “ฉันรู้ โหยวชิง…คุณต้องคอยจับตาดูเธออย่างใกล้ชิด และอย่าปล่อยให้เธออารมณ์เสีย…” …