บทที่ 1146 คิดว่าฉันจะทำอะไรได้ล่ะ?

เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง! แล้วเขาเข้ามาได้ยังไง! หลินเอินมองไปยังบุคคลตรงหน้าอย่างเย็นชาโดยไม่พูดอะไรสักคำ แต่ความไม่พอใจในดวงตาของเธอปรากฏออกมาอย่างชัดเจน ส่วนโบ มู่ฮัน…มีใบหน้าบูดบึ้งในตอนแรก แต่เมื่อเขาเห็นเธอเดินออกมาโดยห่อตัวด้วยผ้าขนหนูเพียงผืนเดียว ดวงตาของเขาก็แข็งค้างขึ้นมาทันที เขาไม่ได้ก้าวไปข้างหน้าอีกก้าว หลินเอินก็ทำเช่นเดียวกัน …

บทที่ 1146 คิดว่าฉันจะทำอะไรได้ล่ะ? Read More

บทที่ 1145 รูปร่างที่ปรากฏบนบันได

จู่ๆ อากาศก็เงียบสงบลง หลินเอินเพียงแต่มองไปที่คนตรงหน้าเธออย่างใจเย็น ทว่า ฟู่จิงเหนียนไม่ได้รีบสตาร์ทเครื่องยนต์ เขากลับมองไปยังหญิงสาวสวยตรงหน้าแทน ฟู่ จิงเหนียนถอนหายใจ “ใช่แล้ว ฉันไม่อยากบังคับคุณ …

บทที่ 1145 รูปร่างที่ปรากฏบนบันได Read More

บทที่ 1144 ฉันชอบคุณ

ฝูจิ้งเหนียนเลิกคิ้วขึ้น หันไปมองคนตรงหน้า เมื่อเห็นว่าเธอดูจริงจัง ฝูจิ้งเหนียนก็ถอนหายใจ “ฉันรู้ว่าเธออยากพูดอะไร แต่มีบางเรื่องที่ฉันฟังไม่ออกเพราะเธอพูดออกมา” หลินเอินขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วมองฟู่จิงเหนียน เธอไม่ได้พูดอะไรออกมาทันที แต่ในใจก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยอยู่แล้ว หากเป็นแบบนี้ต่อไป …

บทที่ 1144 ฉันชอบคุณ Read More

บทที่ 1143 บอสฟู่จริงจัง

“ขอโทษนะ ฉันกลับไม่ได้” หลินเอินยังคงพูดเป็นสัญลักษณ์ จากนั้นเธอก็หันไปมองฟู่จิงเหนียน “มีอะไรอีกไหม ฉันต้องกลับแล้ว” ฟู่ จิงเหนียน ยิ้มและพูดว่า “ฉันจะพาคุณไปที่นั่น” …

บทที่ 1143 บอสฟู่จริงจัง Read More

บทที่ 1142 ส่วนลดครั้งใหญ่

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง ฟู่จิงเหนียนก็พูดอย่างใจเย็น “ข้าจะฝากเรื่องนี้ไว้กับเจ้า เจ้าสามารถบอกแผนการเฉพาะเจาะจงให้ข้าฟังได้” ไต้เฉิงเซินหันหน้าหนี ไม่อยากมองฟู่จิงเหนียน แถมยังไม่คิดจะสนใจเขาอีกต่างหาก ชวนเขาวางแผนงั้นเหรอ? บ้าจริง! หนังเขาหายไปหมดแล้ว! …

บทที่ 1142 ส่วนลดครั้งใหญ่ Read More

บทที่ 1141 สูญเสียชิบหาย!

“บ้าเอ๊ย…ขอละอายใจหน่อยได้ไหม? แกเห็นอะไรพวกนี้ทุกวัน ความคิดแกมันไม่ดีเอาซะเลย!” โจวเหิงที่เงียบมานาน อดบ่นไม่ได้ เขาเป็นคนประหลาดที่สุดในบรรดาคนไม่กี่คน ฉันก็เต็มใจที่จะสเปรย์อะไรก็ได้ ส่วนคอมพิวเตอร์ของไต้เฉิงเซินนั้น ไต้เฉิงเซินเป็นฝ่ายบุกโจมตีคอมพิวเตอร์ของเธอโดยบังเอิญ เธอจึงตอบโต้ทันที …

บทที่ 1141 สูญเสียชิบหาย! Read More

บทที่ 1140 การสมรู้ร่วมคิด

ดวงตาของหลิน เอินเอินขยับเล็กน้อย ในกล่องมีชายสี่คน แต่ละคนสวมชุดสูท พวกเขานั่งในท่าที่แตกต่างกัน บางคนนั่งแบบธรรมดา บางคนนั่งสบายๆ และบางคนกำลังเขย่าไวน์แดงเพื่อลิ้มรส อย่างไรก็ตาม เนื่องจากลักษณะที่ปรากฏของพวกเขา …

บทที่ 1140 การสมรู้ร่วมคิด Read More

บทที่ 1139 พวกเขาอยู่ด้วยกันจริงๆ!

พวกเขาผ่านขั้นตอนนั้นมาแล้ว และพวกเขามีแนวโน้มที่จะตำหนิตัวเองสำหรับโชคร้ายของพวกเขา… ฉันบอกได้เพียงว่าพวกเขาไม่ได้มีทักษะเท่ากับคนอื่น พวกเขาไม่มีศักยภาพที่จะแข่งขันกับหลินเอินได้ พวกเขา…ไม่คู่ควร! ไม่นาน ทั้งสองก็ออกไปด้วยกัน ขึ้นรถ และฟู่จิงเหนียนก็ขับรถออกไปทันที ตราบใดที่เขาอยู่กับหลินเอิน …

บทที่ 1139 พวกเขาอยู่ด้วยกันจริงๆ! Read More

บทที่ 1138 ความสำเร็จหรือความล้มเหลวของศัตรู

หลินเอินไม่ได้พูดอะไรเลยตลอดเวลา ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอยู่หรือเปล่า จนกระทั่งพนักงานเสิร์ฟมาเคาะประตู ซึ่งทำลายความเงียบลงอย่างสิ้นเชิง ฉันเห็นพนักงานเสิร์ฟหลายคนนำอาหารมาเสิร์ฟ แต่ละคนยิ้มอย่างสุภาพและเคารพ หลังจากเก็บอาหารเรียบร้อยแล้ว พวกเขาถามว่าต้องการอะไรเพิ่มไหม แล้วก็เดินออกไปพร้อมกัน ฟู่ …

บทที่ 1138 ความสำเร็จหรือความล้มเหลวของศัตรู Read More

บทที่ 1137 เวลาเพียงพอ

“เข้าไปกันเถอะ” หลินเอินตอบ แล้วทั้งสองก็เข้าไปในร้านพร้อมกัน ร้านนี้ถูกจองโดยฝูจิงเหนียน ดังนั้นจึงไม่มีคนเพิ่ม และพนักงานเสิร์ฟทุกคนก็คอยบริการพวกเขาทั้งสองคน หลินเอินไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ บางทีฟู่จิงเหนียนอาจไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องโครงการที่พวกเขากำลังคุยกันอยู่ นอกจากนี้ เขามีเงินและใช้จ่ายตามใจชอบ …

บทที่ 1137 เวลาเพียงพอ Read More
error: Content is protected !!