บทที่ 600 คำสารภาพอันยิ่งใหญ่
“คงเป็นเวลานานแล้ว” เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้พูดอะไร ซือเย่เฉินก็มีความสุขมากกว่า และยิ่งรู้สึกสะเทือนใจมากขึ้น “คุณเพิ่งนำของขวัญติดตัวมาด้วยเหรอ?” “…” อู๋เหยียนไม่กล้าบอกว่านี่เป็นภาพวาดชั่วคราว… “ทำไมคุณถึงน่ารักขนาดนี้” ซือเย่เฉินรู้สึกประทับใจมาก “ฉันมีของขวัญให้คุณด้วย” …