“ไปกันเถอะ.”
Zhan Yin เดินไปและพูดเบา ๆ
ไห่ตงเห็นด้วยและติดตามเขาไป
ทั้งคู่เดินไปด้วยกันโดยไม่พูดคุย เดิมที Haitong ต้องการหาหัวข้อที่จะพูดคุย แต่เมื่อเห็นว่าสีหน้าของเขาจริงจังและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็ตึงเครียดตลอดเวลาราวกับว่าเขาไม่ถูกคนแปลกหน้าเข้ามาใกล้ Haitong ฉันแพ้ สนใจที่จะพูดคุยกับเขา
คนอย่างเขาควรจะเป็นครูในโรงเรียน เขาจริงจังมาก และสามารถควบคุมเด็กกลุ่มหนึ่งได้อย่างแน่นอน
ไม่นานนักเมื่อพวกเขามาถึงตลาด Haitong ก็สั่งให้ Zhan Yin จอดรถในที่โล่ง หลังจากลงจากรถแล้ว เธอก็พูดกับเขาว่า “ไปกินข้าวเช้ากันก่อน”
Zhan Yin ไม่พูดและติดตามเธออย่างเงียบ ๆ
นายน้อย Zhan ไม่คุ้นเคยกับการเยี่ยมชมตลาดเป็นครั้งแรก แต่เขาร่วมมือกับ Haitong โดยไม่ปล่อยให้ Haitong สังเกตเห็นความรู้สึกไม่สบายของเขา
ทั้งสองคนสั่งบะหมี่ซุปหนึ่งชามที่ร้านอาหารเช้า Haitong ยังสั่งเกี๊ยวนึ่งอีกตะกร้าหนึ่งซึ่งเธอกินได้ แต่ชามก๋วยเตี๋ยวนั้นไม่เพียงพอ
Zhan Yin กินช้ามาก Haitong คิดว่าเขาดูดีมาก การดูเขากินทำให้เธออยากอาหารดีขึ้น ถ้าเธอไม่กลัวว่า Zhan Yin จะไม่ชอบเธอในการกิน เธออาจสั่งเกี๊ยวอีกอันก็ได้ เค้กสีทอง
“ถ้าไม่อิ่มก็ตะโกนหาอะไรก็ได้”
Zhan Yin เห็นว่าเธอยังอยากกินอยู่ ด้วยความอยากอาหารของเธอ เธอจะอิ่มด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยวและตะกร้าเกี๊ยวนึ่งได้อย่างไร
ในงานเลี้ยงเมื่อคืนนี้เธอกินและกินนานกว่าหนึ่งชั่วโมง
ถึงกระนั้นเธอก็แพ็คเต้าหู้เหม็นไปกินที่บ้านด้วย
ดูจากหุ่นเพรียวแล้ว เธอมีหุ่นนางแบบมาตรฐาน กินได้เยอะ ส่วนสารอาหารก็ไม่รู้อยู่ที่ไหน
“ฉันอิ่มแล้ว แต่ฉันหิวง่ายแค่เห็นเธอกิน”
Zhan Yin ขมวดคิ้ว
“อิอิ อย่าโกรธนะ ฉันหมายถึงเธอกินแล้วดูดี เวลาฉันดูเธอกิน ฉันรู้สึกเหมือนเธอกำลังกินของอร่อยจากภูเขาและทะเล ผู้คนก็อดไม่ได้ที่จะอยากกินเหมือนกัน”
Zhan Yin มองดูเธอไม่พูดอะไรแล้วก้มหัวลงเพื่อกินก๋วยเตี๋ยว
เขากินช้ามากเพราะเขาไม่คุ้นเคยกับการกิน
หลังจากทั้งคู่กินดื่มกันเสร็จแล้ว ไห่ทงก็พาเขาออกไป เธอไม่ได้ไปที่ร้านดอกไม้โดยตรง แต่ไปที่ตู้เอทีเอ็มที่อยู่ไม่ไกลซึ่งสามารถถอนเงินได้ตลอด 24 ชั่วโมง เขาเห็นเธอถอนเงินจากเธอ เธอหยิบออกมา บัตรธนาคารที่เขาให้เธอจากกระเป๋าเงินใบเล็กของเธอ
ไห่ตงมีความจำที่ดีและจำรหัสผ่านได้หลังจากอ่านจบ
เธอใส่บัตรเข้าไปในเครื่องถอนเงิน กรอกรหัสผ่าน และตรวจสอบยอดคงเหลือของบัตรธนาคาร ยอดคงเหลือเพียง 100,000 หยวน
หนึ่งแสนหยวนก็เพียงพอสำหรับเธอที่จะซื้อเฟอร์นิเจอร์มากมายที่เธอใช้ทุกวัน
“ถ้าคุณมีเงินไม่เพียงพอ บอกฉันแล้วฉันจะนำเงินไปใส่ในบัตรใบนี้”
“มันเยอะแล้ว ครอบครัวเล็ก ๆ สองคนจะใช้รายจ่ายในบ้านได้มากมายขนาดนี้ได้ยังไง แค่อยากดูว่าเรามีเงินในบัตรเท่าไหร่ ถ้าเรามีเงินจำนวนหนึ่งเราก็จะไม่เกินงบประมาณในเมื่อ ซื้อของ”
หลังจากซื้อเฟอร์นิเจอร์แล้วคุณยังต้องจัดสรรค่าครองชีพบางส่วนอีกด้วย
เธอเห็นการจัดส่งแบบด่วนของเธอแล้ว และจะมาถึงพรุ่งนี้
อย่างไรก็ตาม ในวันที่เธอได้พบกับพ่อแม่สามี เธอจะสามารถทำอาหารอร่อยๆ รับประทานเองได้อย่างแน่นอน และเลี้ยงดูพ่อแม่สามีของเธออย่างแน่นอน
“ไปร้านดอกไม้กันเถอะ”
Haitong ยัดบัตรธนาคารของเขากลับเข้าไปในกระเป๋าเงินของเขาแล้วพา Zhan Yin ไปที่ร้านดอกไม้ที่อยู่ไม่ไกล
ใกล้ตลาดมีร้านดอกไม้หลายแห่งและธุรกิจก็มักจะดีเนื่องจากคนใกล้ตลาดชอบซื้อของชำในตอนเช้าและเย็นร้านดอกไม้ใกล้ตลาดจึงเปิดเร็วมาก
Haitong ถาม Zhan Yin เป็นครั้งแรก และพบว่าเขาไม่จำเป็นต้องมีดอกไม้ ดังนั้นเขาจึงซื้อดอกไม้กระถางจำนวนมากตามความต้องการของเขาเอง และยังซื้อแผงขายดอกไม้สองแผงเพื่อนำกลับบ้านและติดตั้งด้วยตนเอง