by “เจ้าสารเลว! พูดดีๆ ได้ไหม?” ซ่งเฉียวหยิงอดไม่ได้ที่จะตีเขาอีกครั้ง “น้องสาวของคุณดีมาก เธอออกไปและไม่กลับมาเร็ว ๆ นี้”
“เอ่อ…ผมจะขึ้นไปอาบน้ำก่อน”
“เดี๋ยวก่อน ฉันยังไม่เสร็จ…”
เมื่อเห็นขาอันยาวเหยียดของ Li Canxi เดินขึ้นบันไดเป็นสองจังหวะ ซ่งเฉียวหยิงก็โกรธเล็กน้อย
สี่สิบนาทีต่อมา Li Canxi ก็ลงไปชั้นล่างอีกครั้ง หาที่ที่จะนั่งลง หยิบผลไม้ขึ้นมาบนโต๊ะและกินไปสองสามชิ้น
“พี่สาวยังไม่กลับมาอีกเหรอ?”
ซ่งเฉียวหยิงจับเขาไว้และพูดทันทีว่า “บอกฉันสิว่าคุณยุ่งกับอะไรทุกวัน! คุณอายุเท่าไหร่แล้ว และคุณไม่คิดถึงเหตุการณ์ตลอดชีวิตด้วยซ้ำ!”
ทันใดนั้นเธอก็จำอะไรบางอย่างได้และอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ฉันได้ยินมาว่าแวดวงของคุณวุ่นวายมาก…ผู้ชายก็ชอบผู้ชายเหมือนกันใช่ไหม คุณไม่ทำเหมือนกันหรอก…”
“จุ๊ฟ…” หลี่คานซีแทบจะสำลักองุ่น “แม่ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร!”
ในสายตาของซ่งเฉียวหยิง ปฏิกิริยาครั้งใหญ่ของเขาเป็นสัญญาณของความรู้สึกผิด “เหลาอู๋ บอกความจริงกับแม่สิ คุณมีแฟนแล้วเหรอ แล้วคุณไม่อยากกลับบ้านเพื่อนัดบอดเหรอ ถ้าเป็นเช่นนั้นบอกฉันสิแม่” ไม่ใช่คนอวดรู้ … “
“แม่ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไร!”
“ถึงเราจะเป็นเกย์แต่แม่ก็รับได้ อย่างน้อยก็ดีกว่าโสด!”
“…” หลี่คานซีมั่นใจจริงๆ “แม่ ไม่ใช่ว่าฉันไม่สามารถขายแบบลดล้างสต็อกได้! ลูกชายของคุณเต็มไปด้วยพลัง! ถึงเวลาที่เขาจะต้องแข็งแกร่งแล้ว!”
“แล้วทำไมไม่หาแฟนล่ะ ถึงไม่หล่อ ไม่สูง แต่ก็แก่นิดหน่อย…”
“แม่ครับ ผมอายุแค่ 22 เท่านั้น! ผมแก่ได้ยังไง?” หลี่คานซีอดไม่ได้ที่จะโต้กลับ
“อดีตเพื่อนร่วมชั้นของคุณซึ่งอายุเท่ากันกับคุณ มีชื่อว่าหลิน จุน เขาหมั้นหมายมาระยะหนึ่งแล้ว และแม่ของเขาก็ไปดื่มงานเลี้ยงแต่งงานของพวกเขาด้วย!” ซ่งเฉียวหยิงรู้สึกกังวลเล็กน้อยเมื่อเธอพูดแบบนี้ “คุณ บอกว่าเมื่อไหร่จะถึงตาคุณ”
หลี่คานซีโยนองุ่นสองลูกเข้าปากแล้วพูดอย่างไม่พอใจว่า “มาเถอะ มาเลย”
“จริงเหรอ? เมื่อไหร่ล่ะ?” ซ่งเฉียวหยิงดีใจมาก “แล้วคุณมีคนที่คุณชอบด้วยหรือเปล่า? คือใคร แม่รู้จักคุณหรือเปล่า?”
“ฉันเจอผู้หญิงที่พิเศษมาก…”
“จริงเหรอ? ลูกสาวของครอบครัวไหน?” ซ่งเฉียวหยิงถามอย่างเร่งรีบ “คุณชื่ออะไร คุณอายุเท่าไหร่ คุณมาจากไหน”
ถ้าเธอพูดแบบนี้จากปากเด็กสารเลวได้ เธอก็คงจะจุดธูปให้บรรพบุรุษของเธอแล้ว!
“คืนนี้สาวน้อยหน้าบ้านเรา…เธอดูพิเศษมาก”
“หน้าประตูบ้านเหรอ? คุณหมายถึงลูกสาวของตระกูลซางเหรอ?”
“เธอคือซังฉีเหรอ?” คราวนี้ถึงคราวที่หลี่คานซีต้องประหลาดใจ แม้ว่าพวกเขาจะเล่นด้วยกันบ่อยๆ เมื่อพวกเขายังเป็นเด็ก แต่ซังฉีก็ไปต่างประเทศกับพ่อแม่ของเธอเมื่อพวกเขาโตขึ้น แต่รูปร่างหน้าตาของเธอดูทรงพลังเกินไปเหรอ? พวกเขาจำไม่ได้
“ใช่ เธอมาเยี่ยมเราคืนนี้พร้อมของขวัญ ดูสิ ลูกของคนอื่นกตัญญูมากกว่าของคุณ!” ซ่งเฉียวหยิงอดไม่ได้ที่จะดุว่า “คุณบอกว่าคุณกลับมา แต่คุณไม่มีกตัญญูเลย” ความกตัญญูต่อพ่อแม่ของคุณ! “
“คุณไม่ได้บอกว่าคุณไม่จำเป็นต้องนำอะไรติดตัวไปด้วยตราบใดที่มีคนกลับมา?”
“ปีนี้ฉันขอให้คุณแต่งงาน คุณฟังไหม” ซ่งเฉียวหยิงพึมพำอีกสองสามคำก่อนถามว่า “คุณมีวันหยุดกี่วัน ซางฉีจะมาพรุ่งนี้ และฉันจะจัดการประชุมให้คุณสองคน” อย่าบอกนะว่าฉันชอบผู้หญิงผมสั้นและตาโต…”
“ผมสั้น ผมสั้น?” ตอนนี้ถึงตาของหลี่คานซีที่ต้องแปลกใจ “ผู้หญิงที่ฉันเพิ่งพูดถึงมีผมยาว!”
“ผมยาว???” ซ่งเฉียวหยิงเล่า “คุณหลี่มาที่นี่กับลูกสาวในฐานะแขกรับเชิญคืนนี้ เธอผมยาว คุณคิดว่าเป็นอย่างนั้นเหรอ?”
เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วแสดงรูปถ่ายให้ Li Canxi ดู –