by “ความรัก?” จู่ๆ จินฮันก็ปล่อยมือเขา ยิ้มเยาะ แล้วมองมาที่ฉันอย่างเศร้าโศก “คุณรักเขาหรือเปล่า? จากนั้นคุณก็สามารถใช้ชีวิตที่เหลือปกป้องความรักของคุณในคุก!”
–
ไม่นานหลังจากที่จินฮันจากไป ฉันถูกพาไปที่ศูนย์กักกัน สถานที่แห่งนี้แตกต่างจากที่ฉันคิดไว้เล็กน้อย ปรากฎว่ามีคนจำนวนมากในศูนย์กักกัน
เมื่อเห็นคนอื่นมองมาที่ฉันด้วยสายตาถามฉันก็ไม่ได้ใส่ใจและแค่นั่งที่มุมห้องโดยหลับตาเพื่อผ่อนคลาย ฉันรู้จัก Zhang Xiuqian และพวกเขาจะหาวิธีที่จะช่วยฉันได้อย่างแน่นอนและทุกสิ่งที่ฉันต้องทำ คิดให้ชัดเจน ภาพวาดจริงสลับกันยังไง?
ทันใดนั้นขาของฉันก็ถูกเตะ และฉันก็ลืมตาขึ้น ข้างหน้าฉันมีผู้หญิงตัวสูงและอวบอ้วน เธอเงยคางขึ้นแล้วพูดว่า “ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ เจ้าหมาน้อย”
ฉันขมวดคิ้วรู้สึกว่าคน ๆ นี้กำลังจะเป็นอันตรายต่อฉัน ฉันไม่ได้พูดอะไร แต่เอนหัวพิงกำแพงแล้วหลับตาอีกครั้ง
“บ้าเอ๊ย ฉันกำลังคุยกับเธออยู่ เธอหูหนวกหรือเปล่า” พอเธอเตะฉันอีกแล้วเธอยิ่งแรงขึ้นอีก ฉันรีบลุกขึ้นยืนมองเธอด้วยสีหน้าไม่กรุณาแล้วมองไปรอบ ๆ แต่ฉันก็ไม่ได้ คาดว่าตำรวจไม่อยู่ที่นั่น
ฉันมีความรู้สึกไม่ดีและอยากจะซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางคนอื่นๆ แต่จู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็คว้าผมของฉันและตบฉันแรงๆ “นังบ้า คุณกำลังดูถูกใครอยู่ คุณกำลังแกล้งทำเป็นว่าอะไร?”
ตอนแรกฉันทนได้สักพัก แต่แล้วฉันก็ล้มลงกับพื้น เธอเหยียบมือขวาของฉันแล้วพูดอย่างชั่วร้าย: “ฉันจะกระทืบเธอให้ตาย ให้ฉันดูว่าเธอจะวาดอย่างไรในอนาคต”
ฉันพยายามหักเท้าเธอให้สุดความสามารถแต่ก็ใช้แรงไม่ได้เลย ทันใดนั้น ฉันก็ได้ยินผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ ร้องว่า “มีมีดอยู่” เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบว่าจริงๆ แล้วผู้หญิงคนนั้นมีมีดอเนกประสงค์เล่มเล็กๆ อยู่ด้วย ในมือของเธอ
เธอคุกเข่าลงและยิ้มอย่างชั่วร้าย “คุณมีหน้าเหมือนจิ้งจอก ฉันอยากจะดูว่าคุณยังสามารถเกลี้ยกล่อมผู้ชายคนอื่นได้หรือไม่หลังจากที่คุณเสียโฉมแล้ว?”
ในขณะนี้ฉันเข้าใจว่าบุคคลนี้จงใจมองหาปัญหา
มีดของเธอหล่นลงมา ฉันแทบจะใช้แรงทั้งหมดกลิ้งตัวออกไป พอผู้หญิงคนนั้นกำลังจะพุ่งเข้ามาอีกครั้ง ก็ถูกตำรวจจับไว้แล้ว ทันใดนั้น สายตาของฉันก็เริ่มมืดลง และฉันก็หมดสติไป
–
เมื่อฉันตื่นขึ้นมาอีกครั้งฉันอยู่ในวอร์ด ฉันเห็น Zhou Yanli, Gu Shisong และตำรวจแก่ที่มีใบหน้าจริงจังซึ่งดูเหมือนจะเป็นผู้นำ
เมื่อเห็นว่าฉันตื่นขึ้น ตำรวจก็พยักหน้าให้ Gu Shisong แล้วจากไป และอีกสองคนก็มารวมตัวกันรอบเตียงของฉันอย่างรวดเร็ว
ฉันไม่ได้สนใจอะไรมากนัก จึงคว้าเสื้อผ้าของโจว เหยียนหลี่อย่างรวดเร็ว “ฉันรู้ว่าภาพวาดเหล่านั้นเปลี่ยนไปเมื่อใด ฉันจำได้ว่าตอนนั้นมีภาพวาดอยู่หลายภาพในตู้นิรภัย ภาพวาดปลอมควรอยู่ในหมู่พวกเขา เมื่อภาพวาดเหล่านั้นถูกจัดแสดง พวกเขาก็ เพียงนำภาพวาดปลอมที่คุณเตรียมไว้ออกมาเท่านั้น”
ก่อนเป็นลมบังเอิญเห็นกล้องวงจรปิดในสถานกักกัน จู่ๆ ฉันก็นึกว่ามีกล้องวงจรปิดอยู่หน้าตู้เซฟ บางทีฉันอาจจะจับภาพอะไรบางอย่างได้
โจว หยานหลี่ตบมือฉันเบา ๆ ด้วยดวงตาที่เป็นทุกข์ “คุณควรพักผ่อนให้เพียงพอก่อน แล้วฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้”
“ฉันตรวจสอบไม่ได้เหรอ?” กู่ซือซงนั่งลงบนเตียงในโรงพยาบาลด้วยสีหน้าไม่พอใจ “เป็นเรื่องจริงที่เขาควรดูแลเรื่องต่างๆ ที่โรงพยาบาลก่อน และชะลอการกลับไปที่ศูนย์กักกันของยี่ ยี่ ”