by 
“ยืนอยู่ทำไมล่ะ? มาที่นี่สิ!”
นายต้วนตะโกนอย่างห้วนๆ
เมื่อเห็นว่าไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้ ต้วนเฉียนเฉียนจึงยิ้มและเดินไปหาพ่อของเธอ ถามว่า “พ่อกลับมาเมื่อไหร่ พ่อไม่บอกฉันล่วงหน้าเลย”
คุณต้วนไม่ได้กลับมาตอนนี้ เขากลับมาหลังจากรับคำร้องเรียนจากจ้านอิน แต่เขาไม่ได้กลับบ้าน เขาแอบติดตามลูกสาวไปพลางๆ และยืนยันว่าลูกสาวของเขาอยู่กับผู้ชายที่หน้าตาคล้ายกับจ้านอินมาก
เห็นแล้วต้องเชื่อ คืนนี้จะกลับบ้านแล้ว
นายต้วนไม่ได้พูดอะไร
ต้วนเฉียนเฉียนมองแม่ที่นั่งอยู่ข้างๆ ราวกับลังเลที่จะพูดอะไร นางต้วนขยิบตาให้ลูกสาว ก่อนจะหันไปมองสามี บอกด้วยสายตาว่าสามีโกรธมาก
ต้วนเฉียนเฉียนคิดว่าเธอได้ขอให้จ้านหยินปลอมส่งเธอกลับคืนมา
พ่อแม่ของฉันคงเห็นแล้วใช่ไหม?
เมื่อเธอออกจากรถ เธอไม่เห็นพ่อแม่ของเธอยืนอยู่ที่ประตู
ทำไมพ่อถึงโกรธ?
“พ่อ.”
ต้วนเฉียนเฉียนเดินไปหาพ่อแม่ของเธอ และนางต้วนก็หลีกทางเพื่อให้มีที่ว่างสำหรับลูกสาวของเธอ
“พ่อคะ เป็นอะไรรึเปล่าคะ ดูโทรมจังเลย ใครทำให้พ่อโกรธ บอกหนูมาสิ หนูจะระบายให้”
ต้วนเฉียนเฉียนนั่งลงข้างๆ พ่อของเธอ ก่อนที่เธอจะวางกระเป๋าลงเสียอีก เธอก็คว้าแขนพ่อไว้แล้วพูดอย่างเจ้าชู้ว่า “พ่อคะ ช่วงนี้พ่อไปทำธุระนานเกินไป แม่กับแม่คิดถึงพ่อจังเลย”
“กลับมาจากทริปธุรกิจแล้ว คงเหนื่อยแย่เลยใช่มั้ย? เข้านอนเร็ว ๆ นะ พรุ่งนี้เช้าฉันจะตื่นแต่เช้าไปเตรียมอาหารเช้าให้”
คุณต้วนเอียงศีรษะและจ้องมองลูกสาวของเขาอย่างจริงจังพร้อมถาม “วันนี้คุณไปไหนมาทั้งวัน”
“ฉันยุ่งกับเรื่องบริษัท พ่อไม่อยู่ และฉันก็ยุ่งเหมือนลาที่ลากหินโม่ทุกวัน ฉันเหนื่อยมาก”
“ไอ ไอ ไอ——”
คุณนายต้วนไอสองสามครั้งเพื่อเตือนลูกสาวว่าวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์
ลูกสาวฉันไม่ได้ทำงาน
นายต้วนมองดูภรรยาของเขา
นางต้วนรีบหยิบแก้วน้ำอุ่นที่เพิ่งรินให้สามีขึ้นมาจิบพลางพูดว่า “ฉันคิดว่าฉันอาจจะเป็นหวัด ฉันไอเล็กน้อย”
แก้วน้ำที่คุณดื่มนั้นเป็นของฉัน
คุณนายต้วนเอ่ยเสียง “อ๋อ” แล้วยิ้มอย่างเก้ๆ กังๆ “เราเป็นสามีภรรยากัน ฉันหวังว่าคุณคงไม่ว่าอะไรถ้าฉันจะใช้แก้วน้ำของคุณบ้างเป็นครั้งคราว”
คุณต้วนจ้องมองภรรยาอย่างจับผิดแล้วพูดว่า “อย่ามาใบ้ให้ลูกสาวคุณเลย เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอทำผิดตรงไหน”
“พ่อ ผมทำอะไรผิด ผมทำอะไรผิด”
ต้วนเฉียนเฉียนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เธอปฏิเสธและทำท่าไร้เดียงสา
คุณต้วนถามเธอว่า “คุณจ้างผู้ชายที่หน้าตาคล้ายกับคุณชายจ้านมาเป็นเพื่อน คุณอยากใช้เขาเป็นตัวแทนของคุณชายจ้าน พ่อเข้าใจนะว่ารูปร่างของผู้ชายคนนั้นคล้ายกับคุณชายจ้านมาก แต่คุณหมายความว่ายังไงที่ถ่ายรูปใกล้ชิดกับผู้ชายคนนั้นแล้วส่งไปให้หญิงสาวคนโตของตระกูลจ้าน?”
“ยั่วยุ? สร้างความแตกแยกให้คู่รักงั้นเหรอ? ต้วนเฉียนเฉียน พ่อบอกเจ้าว่านายน้อยจ้านแต่งงานแล้ว ท่านแต่งงานมาปีหนึ่งแล้ว ใครบ้างจะไม่รู้ว่าท่านแต่งงานแล้ว? เจ้าแค่หยอกล้อกับนายน้อยจ้านครั้งแรกที่เจอเขา แล้วก็ไปพบภรรยาของนายน้อยจ้าน งั้นเจ้าจะยอมเป็นเมียน้อยอย่างเปิดเผยเลยไหม?”
“แกไม่มีความละอายเลย แต่แม่กับแม่แกยังมีศักดิ์ศรีอยู่บ้าง ผู้ชายทั้งโลกตายหมดแล้ว แล้วแกยังยืนกรานจะแย่งสามีคนอื่นอีกเหรอ?”