เขาสวมชุดกีฬาสีดำ และดวงอาทิตย์ก็ส่องแสงบนร่างกายของเขา เขาเป็นเหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิแล้ว แต่ในขณะนี้ เขาเป็นเหมือนเด็กที่มีแดดจ้ามากกว่า แวววาวจนผู้คนไม่สามารถละสายตาได้
“เฮ้~ ช่างบังเอิญจริงๆ”
“ให้ตายเถอะ! คุณทำให้ฉันกลัว!” มู่ซวนตกใจมาก และเมื่อเธอพูดคำเหล่านี้ เธอก็อดไม่ได้ที่จะชกเขาที่ไหล่
ซือหยานยิ้มทันที แยกฟันขาวใหญ่ของเขาออก และพูดด้วยรอยยิ้มกับมู่ซวน: “คุณดูหยาบคายมากขึ้นเรื่อยๆ เลย~ แต่ฉันรู้ว่าการตีและดุด่านั้นเป็นความรัก~ ใช่ไหม?”
มู่ซวนมองเขาด้วยความโกรธ “คุณป่วยหรือเปล่า?”
“ดูสิ เมื่อกี้ฉันบอกว่าการตีคือการจูบและการดุก็คือความรัก แต่ตอนนี้คุณกำลังดุฉันอีกแล้ว ฉันเห็นได้ว่าคุณรักฉันจริงๆ”
มู่ซวนโกรธมากจนหัวของเธอเต้นแรง!
“คุณบ้าไปแล้ว! คุณลึกลับมากและยังพูดเรื่องแปลก ๆ เหล่านี้อยู่ คุณไม่กลัวว่าแฟนตัวน้อยของคุณจะไม่มีความสุขเมื่อเห็นคุณเหรอ?”
เขาวางมือบนเก้าอี้ของมู่ซวนอย่างไม่ระมัดระวัง เธอกลัวมากจนเธอก้าวไปข้างหน้าทันที เพราะกลัวว่าจะถูกเขากอด ดวงตาที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความโกรธ “คุณจะทำอะไรเนี่ย!”
ซือหยานเตียวเอ้อร์หลางนั่งบนเก้าอี้และเข้ามาใกล้เธอเล็กน้อย ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาทำให้มู่ซวนหายใจลำบากขึ้นครู่หนึ่ง เธอตกใจมากจนขยับเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว “อยู่ห่างจากฉันนะ!”
“ไม่ เห็นไหมว่าเราอยู่ใกล้กันมาก ทำไมเราถึงห่างกันขนาดนี้”
“คุณมันพิษ! ใครอยู่ใกล้คุณ!”
ดวงตาของ Mu Xuan เต็มไปด้วยความรังเกียจ และเธออยากจะเตะชายคนนี้ออกไป 180 ฟุต
“รีบหนีไปซะ อย่าขวางทางเรา”
“ไม่หรอก มันหายากที่เราจะกินข้าวเย็นด้วยกัน วันนี้ฉันชวนคุณนะ จะได้สั่งอะไรก็ได้ตามใจชอบ”
Lin Enen นั่งตรงข้ามเขาและมองดูทั้งสองคน มุมปากของเขากระตุกนับครั้งไม่ถ้วน ทั้งสองเป็นเหมือนศัตรูทุกครั้ง
“ไปให้พ้น ใครขอให้เธอเชิญฉัน? เราจำเป็นต้องจ่ายเงินให้คุณหรือเปล่า อย่าห้อยไว้ตรงหน้าเรา คุณกำลังรบกวนฉันอยู่หรือเปล่า”
“เธอเอ๋ย เธอโง่เขลาเกินไปหรือเปล่า มีผู้หญิงกี่คนที่ขอร้องให้ฉันชวนเขาไปทานอาหารเย็น ไม่ มีผู้หญิงกี่คนที่ขอร้องฉันและฉันก็ไม่ได้ไปชวนฉันด้วยซ้ำ วันนี้ฉันริเริ่มที่จะเชิญคุณ แล้วคุณยังอยู่ที่นี่ได้ยังไง ถ้าทำตัวเหมือนผู้ชาย”
“มันขึ้นอยู่กับคุณแล้วว่าจะแต่งงานหรือไม่!” มู่ซวนจ้องมองไปที่ซือหยานด้วยดวงตากลมโต
ซือหยานยกมือขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ทันที หันหน้าไปทางมูซวนด้วยฝ่ามือราวกับยอมแพ้
“โอเค โอเค ไม่ว่าคุณจะพูดอะไรก็ตาม แน่นอน ฉันไม่สนหรอกว่าคุณจะโสดไปตลอดชีวิต”
“คุณด่าใคร! มีมโนธรรมบ้างไหม คุณโสดและสมควรที่จะเป็นโสดไปตลอดชีวิต!”
“คุณล้อเล่นนะ เมื่อไหร่ฉันจะขาดผู้หญิงซักคนล่ะ” มู่ซวนพูดตะคอกอย่างเหยียดหยามกับท่าทางไม่ใส่ใจของซือหยาน
“ฉันปฏิบัติต่อคุณเหมือนหัวหอมจริงๆ ใช่ไหม ผู้หญิงทุกคนที่อยากคบกับคุณต่างก็ตามหาเงินหรือสถานะของคุณ คุณคิดว่าคุณมีเสน่ห์ขนาดนั้นจริงๆ เหรอ?”
ทันใดนั้นใบหน้าของหวู่หยานก็มืดลง “ให้ตายเถอะ แน่นอนว่าฉันมีเสน่ห์ ไม่ว่ายังไงก็ตาม มันเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่ง!”
โม่ซวนหันหน้าด้วยความดูถูกเหยียดหยามและตะคอก โดยไม่สนใจเขา
และเมื่อพนักงานเสิร์ฟเข้ามาเพื่อขอให้พวกเขาสั่ง จู่ๆ ชายอีกคนก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลัง Lin Enen
เมื่อมู่ซวนเห็นเขา เธอก็เปิดริมฝีปากด้วยความประหลาดใจ