by หลวงพ่อโจวยังกล่าวอีกว่า “ไห่หลิง เจ้าเก็บมันไว้ใช้และฝึกฝนหยางหยางให้ดี เราจะยินดีมาก”
ชื่อเสียงของลูกชายเขาพังทลายลง และเขาคงไม่แต่งงานใหม่ในอนาคต การแต่งงานของเขากับเย่เจียนีน่าจะจบลงด้วยการหย่าร้าง
แล้วตระกูลโจวยังมีหลานชายเพียงคนเดียวคือหยางหยาง
ในสายตาของพ่อและแม่ของโจว หลานชายของพวกเขาคือคนที่สำคัญที่สุด
ขอแค่หลานชายฉันยังมีชีวิตอยู่ก็เพียงพอแล้ว
ร้านผมไปได้ดีและผมหาเงินได้ เงินเล็กๆ น้อยๆ นี้ไม่มากหรอก เอาไปซื้ออาหารกินก็ได้ ผมยังมีธุระต้องทำในร้าน ผมจะกลับก่อน วันเสาร์นี้ผมจะพาหยางหยางไปหาพ่อของเขาตอนที่พ่อหยุดงาน
ไห่หลิงบังคับเงินให้แม่ของโจว
เงินไม่มากเพียงแค่สองพันหยวนเท่านั้น
แม่ของโจวรับเงินสองพันหยวนอย่างไม่เต็มใจ ก่อนจะหยิบถุงผลไม้ที่ไห่หลิงซื้อมา แล้ววิ่งไล่ตามไป ยืนกรานให้ไห่หลิงเก็บผลไม้ไป ไห่หลิงปฏิเสธ ทั้งสองผลักกันไปมา สุดท้ายแม่ของโจวก็นำผลไม้กลับไปที่ห้องผู้ป่วย
โจว หงอิงเปิดถุงและค้นดูอาหารเสริมที่ไห่หลิงส่งมาให้ เธอบอกว่า “อาหารเสริมพวกนี้ล้วนเป็นอาหารเสริมบำรุงเลือด ไห่หลิงนี่ใส่ใจดีจริง ๆ ค่ะ ครอบครัวฉันกับเธอไม่เคยดูแลเธอดีมาก่อน แต่เธอก็ยอมมาให้ฉันกินอาหารเสริมเพื่อหยางหยาง บอกเลยว่าฉันพูดได้คำเดียวว่าไม่พอ”
เธอหยิบกล่องอาหารเสริมอีกกล่องออกมาจากถุง แล้วพูดกับแม่ว่า “แม่คะ หนูได้รับบาดเจ็บและต้องเข้าโรงพยาบาลค่ะ ตอนนี้หนูเพิ่งหายดีและออกจากโรงพยาบาลได้ ไห่หลิงซื้ออาหารเสริมมาสองกล่อง หนูจะเอากล่องหนึ่งกลับไปเติมพลังค่ะ”
“ไห่หลิงซื้อผลไม้ชนิดใด?”
เธอรับถุงจากแม่แล้วเปิดออก มันคือถุงองุ่น เธอหยิบองุ่นมาลูกหนึ่งแล้วกิน มันกรอบ หวาน และไม่มีเมล็ด เธอไม่ต้องปอกเปลือก เธอพูดทันทีว่า “แม่ หงหลินยังกินไม่ได้นะ ผลไม้เก็บไว้ได้ไม่นานหรอก มันจะเสียถ้าอากาศร้อน”
“คุณกับพ่อของฉันเอาออกมาบ้าง และฉันสามารถนำส่วนที่เหลือกลับไปเลี้ยงมังกรกระดูกทั้งสามตัวได้”
ไห่หลิงใจกว้างซื้อองุ่นราคาแพงมา เธอลองชิมแล้วพบว่าราคาสูงกว่า 30 หยวนต่อปอนด์
เมื่อเธอซื้อมันเอง เธอไม่อยากซื้อมากเกินไป ดังนั้นเธอจึงซื้อมาเพียงหนึ่งหรือสองปอนด์เพื่อลองมัน ต่างจากไห่หลิงที่ซื้อทีละถุงใหญ่
โจวหงหยิงถอนหายใจ
หากพี่ชายของเธอกับไห่หลิงไม่ได้หย่าร้างกัน พ่อแม่ของเธอก็ยังคงดูแลลูกๆ ของเธอต่อไป และทั้งคู่ก็คงไม่ต้องตกงาน เงินของพ่อแม่เธอน่าจะช่วยครอบครัวเล็กๆ ของเธอได้ และเธอกับสามีก็คงจะเก็บเงินที่ได้รับเป็นของขวัญไว้ได้
แม้ว่าสามีของเธอจะเปิดร้านค้า แต่รายจ่ายของเขาสูง และรายได้ที่เขาได้รับในแต่ละเดือนไม่มากเท่ากับที่ Hailing ได้รับจากการเปิดร้านอาหารเช้า
เมื่อเอ่ยถึงเรื่องนี้ทั้งพ่อและแม่ของโจวก็ดูไม่พอใจทั้งคู่
หลังจากผ่านไประยะหนึ่ง พ่อของโจวก็ถอนหายใจและพูดว่า “ตระกูลโจวของเราต่างหากที่โชคร้าย และหงหลินต่างหากที่โชคร้าย”
ลูกสะใภ้ที่ดีคนหนึ่งถูกบังคับให้หย่าร้าง และลูกสะใภ้คนใหม่ที่เขาแต่งงานด้วยก็ไม่ดีนัก เธอทำให้ครอบครัวกระสับกระส่ายและเกือบจะฆ่าลูกชายของเขา
ฉันได้ยินมาว่าไห่หลิงจะเปิดร้านใหม่ ธุรกิจของเธอจะดีขึ้นเรื่อยๆ และจะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ฉันอิจฉาเธอจริงๆ
โจวหงหยิงอิจฉาจริงๆ
พ่อของโจวรู้นิสัยดื้อรั้นของลูกสาว จึงรีบเตือนเธอทันทีว่า “หงหยิง เธอไปไห่หลิงไม่ได้หรอก ธุรกิจของเธอไปได้สวยเพราะเธอเก่งมาก ไม่ว่าเธอจะหาเงินได้มากแค่ไหน มันก็เป็นความสามารถและพรสวรรค์ของเธอ เธอไปขอยืมเงินหรืออะไรทำนองนั้นไม่ได้หรอก”