ไห่ถงกระพริบตาเพื่อไล่น้ำตาออกจากดวงตาของเธอ
“ป้าของฉันในสวรรค์คงจะดีใจที่ได้เห็นคุณและน้องสาวของคุณมีชีวิตที่ดี”
ไห่ถงพยักหน้าอย่างเข้มแข็ง
พ่อแม่คงจะพักผ่อนได้อย่างสบายใจเมื่อรู้ว่าพี่น้องทั้งสองคนมีชีวิตที่ดีจนถึงทุกวันนี้
“กริ๊ง……”
กริ่งประตูดังขึ้น
ไห่ถงและซ่างเสี่ยวเฟยกำลังเดินอยู่ในลานบ้าน เมื่อเห็นใครบางคนอยู่ที่ประตู คนรับใช้ก็ไม่จำเป็นต้องเปิดประตู ซ่างเสี่ยวเฟยเดินไปเปิดประตูหลังจากเห็นชัดเจนว่าใครยืนอยู่หน้าประตู
ไห่ถงก็ติดตามเธอไปอย่างเป็นธรรมชาติ
ผมเห็นว่าเป็นรปภ.บริเวณวิลล่าครับ
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถือช่อดอกไม้ขนาดใหญ่และถือถุงหลายใบซึ่งดูเหมือนว่าจะเต็มไปด้วยเสื้อผ้า
“คุณหญิงซ่าง เป็นสุภาพบุรุษที่ขอให้ฉันนำสิ่งเหล่านี้มาให้คุณ”
เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยื่นช่อดอกไม้และถุงหลายใบให้กับซ่างเสี่ยวเฟย
ซ่างเสี่ยวเฟยไม่รีบร้อนที่จะรับสิ่งของ แต่ถามว่า “คนนั้นไปหรือเปล่า”
“เขาออกไปแล้ว เขาลงจากรถ ยื่นของให้ฉัน แล้วก็ออกไป”
ซ่างเสี่ยวเฟยเม้มริมฝีปากและพยายามที่จะคืนสิ่งของให้
เธอรับช่อดอกไม้และถุงหลายใบอย่างไม่เต็มใจ และขอบคุณเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่บอกว่าไม่เป็นไรแล้วเธอก็จากไป
ไห่ถงรู้สึกสงสัยและถามเธอว่า “เสี่ยวเฟย เจ้าไปมีเรื่องกับใครมาหรือเปล่า? สิ่งเหล่านี้ไม่ได้ถูกส่งมาโดยคุณชายจุน”
ตามที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มีคนส่งของให้ซ่างเสี่ยวเฟย
ซ่างเสี่ยวเฟยยิ้มอย่างขมขื่น “ข้าอธิบายไม่ได้ว่านี่คือหนี้ดอกท้อได้อย่างไร แต่มันไม่ใช่หนี้ดอกท้อ นี่คือสิ่งที่ข้าอยากจะบอกเจ้า แต่เสี่ยวจวินไม่รู้”
“ไปนั่งที่ศาลาเถอะ ฉันจะค่อยๆ บอกเธอ แต่เธอต้องเก็บเป็นความลับ อย่าให้เซียวจุนรู้ ถ้าเธอรู้ ซูหนานก็จะรู้ด้วย แล้วฉันจะเดือดร้อนแน่”
ไห่ถงกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับให้คุณ ถ้าคุณไม่ให้ฉันบอกเสี่ยวจุนเกี่ยวกับเรื่องสำคัญเช่นนี้ ฉันจะไม่บอกเธอ”
ชายทั้งสองเดินไปทางศาลา
หลังจากเข้าไปในศาลาแล้ว ชางเสี่ยวเฟยก็โทรหาแม่บ้านเป็นการภายในและขอให้เขาเอาผลไม้และขนมมาให้
เธอวางช่อดอกไม้และถุงลง
กระเป๋าใบนั้นเต็มไปด้วยเสื้อผ้าซึ่งได้รับมาจากคุณชายซู
แต่เธอไม่สามารถใส่มันได้ ไม่ใช่เพราะเธอไม่ชอบมัน แต่เพราะว่ามันไซส์ผิด
คุณชายซูแค่แกล้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นและไม่อยากให้เสื้อผ้าแก่เธอ ดังนั้นเขาจึงซื้อเสื้อผ้าสองชิ้นอย่างไม่ใส่ใจโดยไม่สนใจว่าเธอจะชอบหรือไม่หรือขนาดจะพอดีหรือไม่ และยัดเสื้อผ้าเหล่านั้นลงในกระเป๋าและขอให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยส่งไปให้เธอ ทำให้เธอเดือดร้อน
ซ่างเสี่ยวเฟยกำลังเดินทางเพื่อธุรกิจ และหลังจากที่เธอกลับมา เธอไม่รู้ว่าเธอทำให้คุณชายซูขุ่นเคืองอย่างไร ดังนั้นคุณชายซูจึงกำลังสร้างปัญหาให้กับเธอ
เธอไม่เคยเชื่อเลยว่าท่านชายซูชอบเธอ แม้ว่าเธอจะถูกตีจนตายก็ตาม
คุณชายซูกล่าวว่าเขาต้องการตามหาเธอ แต่เขาก็แค่แกล้งทำเท่านั้น
จนถึงตอนนี้ เธอยังคงไม่สามารถเข้าใจได้ว่าคุณหนุ่มซูกำลังทำอะไรอยู่
จุนหรานก็ไปสอบถามเกี่ยวกับข่าวเช่นกัน แต่เนื่องจากเป็นธุระของคุณชายซู จึงยากที่จะหาคำตอบได้จริงๆ เว้นแต่ว่าคุณจะชายซูจะเป็นคนบอกเขาเอง
พวกเขาไม่กล้าที่จะถามตระกูลซู เพราะนั่นจะทำให้หัวหน้าตระกูลซูรู้เรื่องได้ง่าย
ทั้งคุณชายซูและซ่างเสี่ยวเฟยต่างไม่อยากให้หัวหน้าตระกูลซูรู้เรื่องนี้
“สิ่งเหล่านี้ถูกส่งมาโดยคุณชายซู”
ซางเสี่ยวเฟยพูดด้วยเสียงต่ำ
“อ๊า!”