by ไห่หลิงไม่ได้บอกลู่ตงหมิงแม้แต่คำเดียวเกี่ยวกับบทสนทนาของเธอกับคุณนายลู่
อย่างไรก็ตาม ลู่ตงหมิงยังคงรู้เรื่องนี้จากแม่ของเขา
เมื่อทราบว่าแม่ของเขาขอให้ไห่หลิงยกเลิกสัญญาเช่าและย้ายออกไป และยังต้องการให้ไห่หลิงพาหยางหยางออกไปจากหวันเฉิงด้วย ลู่ตงหมิงจึงโกรธมากจนทะเลาะกับแม่ของเขาอย่างหนัก
คุณนายลู่โกรธ และลู่ตงหมิงก็โกรธด้วยเช่นกัน
โดยสรุปแม่และลูกจะไม่ยอมให้อีกฝ่ายหนึ่ง ไม่ยอมแพ้ และไม่ยอมปล่อยไป
ไห่หลิงเหลือบมองลู่ตงหมิง จากนั้นก็กลับไปทำธุระของเธอต่อโดยกล่าวว่า “นั่นไม่ใช่ปัญหาของฉัน ฉันจะไม่เสียสละมากขนาดนั้น”
ลู่ตงหมิงยิ้ม เขาชอบไห่หลิงแบบนี้
หยางหยางเข้ามาในห้องพร้อมโทรศัพท์มือถือของเขาและโทรหาไห่ทง
เขารู้ว่าหมายเลขแรกในสมุดที่อยู่ของแม่เป็นของป้าของเขา
ไห่ทงรับสายอย่างรวดเร็ว
“พี่สาว มีอะไรหรือเปล่า?”
ไห่ถงคิดว่าเป็นน้องสาวของเธอที่โทรหาเธอ
“ป้า นี่ฉันเอง หยางหยาง”
เมื่อได้ยินเสียงเด็ก ๆ ของหลานชาย ไห่ทงก็ยิ้มและพูดว่า “หยางหยางเอง หยางหยางโทรหาป้าของเขาเองเหรอ?”
“ใช่ค่ะ ฉันกับแม่หยิบโทรศัพท์มือถือแล้วซ่อนตัวอยู่ในห้องเพื่อคุยกับป้าของฉัน”
“หยางหยางต้องการพูดอะไรกับป้าของเขา” เด็กน้อยแอบอยู่ในห้องเพื่อโทรหาเธอ ไห่ทงรู้สึกว่าหลานชายของเธอเริ่มซุกซนมากขึ้นเรื่อยๆ
การเรียนศิลปะการต่อสู้จากครูสอนศิลปะการต่อสู้ยังทำให้หยางหยางกล้าหาญมากขึ้นอีกด้วย
แม้อายุยังน้อยแต่เขาก็พูดจาไพเราะและเป็นที่ชื่นชอบของผู้คนมากขึ้นเรื่อยๆ
“ป้า ลุงลู่มาอีกแล้ว”
“ลุงลู่ไปที่นั่นทุกวันไม่ใช่เหรอ?” เท่าที่เธอรู้ ลู่ตงหมิงไปเยี่ยมน้องสาวของเธอทุกวัน
หยางหยางตอบว่า “เขามาที่นี่ทุกวัน แต่พ่อของฉันบอกว่าลุงลู่มาที่นี่เพื่อแย่งแม่ของฉันไปจากหยางหยาง พ่อของฉันบอกให้ฉันโทรหาลุงลู่ทุกครั้งที่เขามา”
หลังจากได้ยินสิ่งที่หลานชายของเธอพูด ไห่ทงก็สาปแช่งโจวหงหลินอยู่ในใจ
ทันทีที่โจวหงหลินหย่ากับน้องสาวของเขา เขาก็แทบรอไม่ไหวที่จะแต่งงานกับเย่เจียนนี่
ตอนนี้ทั้งคู่กำลังเฝ้ารอการเกิดของลูกด้วยความยินดี น้องสาวของเธอกำลังถูกใครบางคนไล่ตาม แต่โจวหงหลินก็ตั้งใจที่จะทำลายเธอ
เขาได้รับอนุญาตให้แต่งงานซ้ำได้แต่พี่สาวของเธอไม่ได้รับอนุญาตให้แต่งงานซ้ำใช่ไหม?
ไม่ว่าน้องสาวของเธอต้องการจะแต่งงานใหม่หรือไม่ การสอนหยางหยางของโจวหงหลินในลักษณะนี้ทำให้เขาดูมีใจแคบ
คนเลวก็คือคนเลว และเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงธรรมชาติคนเลวของตัวเองได้
“ป้าคิดว่าฉันควรโทรหาพ่อไหม”
หยางหยางถามไห่ทง
คนที่เขาไว้ใจมากที่สุดคือแม่และป้าของเขา เขาไม่กล้าถามคำถามดังกล่าวกับแม่เพราะแม่และพ่อของเขาแยกทางกัน
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าการหย่าร้างหมายถึงอะไร
เขาจึงได้แต่ถามป้าของเขาเท่านั้น
“หยางหยาง คุณคิดว่าลุงลู่มาที่นี่เพื่อจับตัวแม่ของคุณไปจากคุณหรือ?”
ไห่ทงถามหลานชายกลับ
หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หยางหยางก็ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ลุงลู่บอกฉันเมื่อครั้งก่อนว่าเขามาหาฉันและแม่ ลุงลู่ไม่ใช่คนเลว”
“เนื่องจากหยางหยางรู้สึกว่าลุงลู่ไม่ได้อยู่ที่นี่เพื่อพาแม่ของคุณไปจากคุณ คุณก็ไม่จำเป็นต้องสนใจว่าพ่อของคุณพูดอะไร”
“ทำไมพ่อพูดอย่างนั้น?”
ไห่ทงเงียบไปชั่วขณะแล้วจึงกล่าวว่า “พ่อของคุณแค่มีอาการทางจิต คุณไม่ต้องกังวลใจไปหรอก ตราบใดที่คุณและแม่ของคุณไม่เกลียดลุงลู่ ลุงลู่จะดีกับคุณหรือเปล่า?”