by Haitong: “…คุณก็เป็นผู้จัดการทั่วไปในบริษัทเช่นกัน และโอกาสที่จะพบกับเจ้านายของคุณก็มีน้อยมาก เจ้านายของคุณ…ก็… ห่างเหินและลึกลับจริงๆ”
ไม่มีรูปถ่ายของ Young Master Zhan ทางออนไลน์
นายน้อย Zhan ตามมาด้วยบอดี้การ์ดเมื่อเขาเข้าและออก ครั้งล่าสุดที่งานเลี้ยงมีบอดี้การ์ดมากเกินไป และผู้คุ้มกันก็สูงมากจนเธอและเพื่อน ๆ ของเธอยืนเขย่งเท้าโดยไม่มี แม้กระทั่งมอง นายน้อยมีหน้าตาเป็นอย่างไร?
เมื่อคิดว่า Zhan Yin ทำงานใน Zhan Group และเป็นคนงานปกขาว และไม่ค่อยได้เจอ Young Master Zhan ไห่ตงก็รู้สึกมีสมดุลทางจิตใจอีกครั้ง
จ้านหยินไม่รับสาย
เขาไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดอย่างไรกับเขา เขามักจะทำตามความปรารถนาของตัวเองในทุกสิ่งที่ทำ
โดยมี Young Master Zhan เป็นหัวข้อ ทั้งคู่พูดคุยกันและกลับไปที่อาคาร B ที่พวกเขาอาศัยอยู่
บอดี้การ์ดของ Zhan Yin เดินเตร่อยู่ใกล้ ๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้ติดตามนายน้อยคนโตและนายหญิงคนโตอย่างใกล้ชิด แต่พวกเขาก็ติดตามทั้งคู่ไปทุกที่และไม่ปล่อยให้คู่รักหนุ่มสาวหนีไปจากพวกเขา . ภาพ.
แน่นอนว่าไห่ตงไม่รู้ว่าเขาถูกจับตามองตลอดเวลา
เธอหันศีรษะโดยไม่ได้ตั้งใจและเห็นบอดี้การ์ดเดินเตร่มาไม่ไกล จู่ๆ เธอก็รู้สึกคุ้นเคย จึงหยุดและพูดกับ Zhan Yin ว่า “ผู้ชายคนนั้นดูคุ้นเคยดี”
Zhan Yin ตกตะลึง
บอดี้การ์ดคนนั้นคืออาฉี
อาฉีก็ประหลาดใจเช่นกันเมื่อเห็นนายน้อยคนโตและนายหญิงคนโตมองมาที่เขา ในไม่ช้า เขาก็เดินเข้ามาราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“คืนนั้นคุณเป็นคนขับใช่ไหม?”
ไห่ตงจำได้
ชายที่คุ้นเคยคนนี้คือคนขับรถที่พา Zhan Yin กลับบ้านหลังจากที่เขาเมา
อาฉี: “ฉันเอง”
หญิงสาวคนโตมีสายตาดีและความจำดี
“คุณอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ?”
“ใช่ แต่ฉันพักอยู่ในห้องเช่า ฉันมักจะขับรถบริการเรียกรถออนไลน์ และขับให้คนอื่นบ้างเป็นครั้งคราว”
ไห่ตงบอกว่าโอ้
แม้ว่าเธอจะจำคนขับได้ แต่เธอก็ไม่คุ้นเคยกับเขา นั่นคือเธอพบเขาและทักทาย แต่เธอก็ไม่ได้คำนึงถึงเรื่องนี้
Zhan Yin เหลือบมองที่ Ah Qi
อาฉีเข้าใจความหมายของรูปลักษณ์ของนายน้อย
ในอนาคต เมื่อนายน้อยคนโตปรากฏตัวในที่สาธารณะ เขาในฐานะองครักษ์ส่วนตัวจะต้องมองไม่เห็น เพื่อไม่ให้นายหญิงคนโตมองเห็นและเปิดเผยทางอ้อม ตัวตนของนายน้อยคนโตและเขาจะเดินจากไปโดยไม่กินอาหารเสร็จ
กลับบ้าน ไห่ตงนั่งบนเก้าอี้ชิงช้าบนระเบียงตามปกติ ขณะที่จ้านหยินก็กลับไปที่ห้องของเขา
ไม่มีคำพูดใดจะพูดอีกทั้งคืน
วันรุ่งขึ้น ไห่ตงเพิ่งทำอาหารเช้า และ Zhan Yin กำลังจะออกไปข้างนอก
“คุณ Zhan คุณยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย”
Zhan Yin ดึงเน็คไทของเขา และ Haitong ก็ติดตามการเคลื่อนไหวของเขาและสังเกตเห็นว่าเน็คไทที่เขาสวมในวันนี้คือเน็คไทที่เธอให้เขาเมื่อวานนี้
ฉันคิดว่าเขาจะไม่ชอบและไม่ใส่ แต่ไม่คิดว่าวันนี้จะใส่
“วันนี้ฉันมีประชุมตอนเช้า เลยสายไม่ได้ กลัวรถติด เลยต้องออกไปข้างนอกแต่เช้า ฉันจะไม่กินข้าวเช้าที่บ้าน” ฉันจะสั่งอาหารกลับบ้าน”
“ผมเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว ถ้าไม่กิน ผมทำเองไม่หมด อย่าสั่งกลับบ้าน เดี๋ยวผมแพ็คให้ คุณก็เอาไปได้เลย” กลับไปกินข้าวที่บริษัท”
Zhan Yin ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายเขาก็ทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธความมีน้ำใจของเธอ เอาล่ะ อาหารเช้าทุกวันที่เธอทำนั้นถูกใจเขา
ไห่ตงนำกล่องอาหารกลางวันแบบมีฉนวนมาเติม Zhan Yin ด้วยชามโจ๊กสีขาว เพิ่มเครื่องเคียง จากนั้นใส่ซาลาเปาสี่ลูกและไข่ต้มหนึ่งใบ แล้วปิดกล่องอาหารกลางวัน ไกยื่นมือ กล่องอาหารกลางวันให้จ่านหยินแล้วพูดว่า “ไปบริษัทก็รีบกินซะ อย่าทำงานหิว”
“ตกลง”