ความคิดเห็นต่างๆ เข้ามาทีละรายการ และหลินเอินก็ไม่สนใจที่จะอ่านต่ออีกต่อไป และมันก็จบลงแล้ว
เธอกล่าวตรงๆ ว่า “ฉันจะสังเกตต่อไปว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อไป และคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉัน”
“ใช่แล้ว คุณต้องระวังและอย่าให้อีตัวนี้ประสบความสำเร็จ!” มู่เซวียนเตือนเธออยู่เรื่อยเพราะเธอกลัวจริงๆ ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเธอ
หลินเอินขยับริมฝีปากและพูดว่า “โอเค”
และแล้วพวกเขาก็วางสายไป
หลินเอินจัดการตัวเองเรียบร้อยและออกจากบริษัท วันนี้เธอมีนัดพบกับฟู่จิงเหนียน
หลังจากออกจากบริษัท เธอกำลังจะขึ้นรถ แต่จู่ๆ เธอก็เห็นรถของฟู่จิงเหนียนจอดอยู่ตรงหน้า เธอเห็นกระจกข้างคนขับค่อยๆ เลื่อนลง และใบหน้าหล่อเหลาของชายคนนั้นก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเธอ
ดวงตาของหลินเอินขยับ และเดินไปโดยไม่พูดคำใด
ฟู่จิงเหนียนยกมุมปากขึ้นช้าๆ มองไปที่ใบหน้าเล็กๆ ที่สวยงามของหลินเอิน และพูดเบาๆ ว่า “ไม่เจอกันนานเลยนะ”
หลินเอินยกคิ้วขึ้น “บอสฟู่พูดเก่งจริงๆ”
แม้จะไม่นานนับตั้งแต่พวกเขาพบกันครั้งสุดท้าย แต่เขามักจะทำให้บรรยากาศแตกต่างออกไป ซึ่งถือเป็นเรื่องเหลือเชื่อสำหรับคนอื่นๆ
ฟู่ จิงเหนียน ยกคิ้วขึ้น “มันไม่ใช่ความจริงเหรอ?”
หลินเอินเม้มริมฝีปากและไม่พูดอะไร แต่ฟู่ จิงเหนียนได้ลงจากรถแล้วและเปิดประตูให้หลินเอินด้วยตัวเอง “มาเถอะ เจ้าหญิงของฉัน”
ดวงตาของหลินเอินขยับเล็กน้อย เธออยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เธอก็รู้ว่ามันคงไม่มีประโยชน์ที่จะพูดอะไร สุดท้ายเธอก็ไม่พูดอะไรและขึ้นรถไป
ฟู่ จิงเหนียน ปิดประตูรถให้เธอแล้วเดินกลับไปที่นั่งคนขับ
พนักงานหลายคนที่ออกมาเห็นเหตุการณ์นี้ แววตาอิจฉาฉายวาบขึ้นมา คราวนี้ผู้หญิงหลายคนมองหลิน เอินเอินต่างออกไป ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่มีสายตาตัดสินกันอีกต่อไป
บางคนก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
“ฉัน…อิจฉาผู้อำนวยการหลินจริงๆ! เธอเคยเป็นลูกสาวของประธานคนเก่า แต่พอครอบครัวสามคนของหลินอี้ถังเข้ามาแทนที่ ฉันก็คิดว่า…ผู้อำนวยการหลินอาจจะจบสิ้นแล้ว พอเธอกลับมาบริษัท ฉันก็ตกใจมาก แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังสงสัยว่าเธอจะมีทางรอดจริงๆ หรือเปล่า”
“โอ้พระเจ้า!? เธอเห็นไหมว่าตอนนั้นเธอกับครอบครัวของหลินอี้ถังมีปัญหากัน?”
“ทำไมฉันถึงมองไม่เห็นล่ะ? พอเธอเข้ามาในบริษัท เธอก็เจอปัญหาสารพัด พวกเขาบอกว่าเป็นการฝึกเธอ แต่จริงๆ แล้วเป็นการทำให้หล่อนยอมแพ้และไม่กล้าที่จะอยู่ในบริษัทอีกเลย พอถึงตอนนั้น ทุกคนในบริษัทคงแหย่เธอลับหลังแน่ๆ บอกเลย ผู้หญิงธรรมดาๆ ทนคำดูถูกแบบนี้ไม่ได้หรอก เธออาจจะลาออกไปนานแล้ว นี่แหละคือสิ่งที่หลินอี้ถังและคนอื่นๆ กำลังคิด!”
“คุณ…พูดถูก ตอนนั้นฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างแปลกๆ นิดหน่อย แต่บอกไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันไม่ได้คาดคิด… ฉันไม่ได้คาดคิดเลย!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า… ตอนนี้ครอบครัวของหลินโหยวชิงจบสิ้นแล้ว แต่คุณได้ดูวิดีโอของหลินโหยวชิงที่พยายามฆ่าตัวตายวันนี้หรือไม่”
“ฉันเห็นแล้ว ฉากใหญ่โตขนาดนั้น น้ำจะมองไม่เห็นได้ยังไงกัน แต่ฉันกลับรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติอยู่ตลอด ทำไมการถ่ายทอดสดการฆ่าตัวตายของเธอถึงมีคนดูเยอะขนาดนี้ ถ้าเป็นเราฆ่าตัวตายเอง คงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีผู้ชมถึง 200,000 คน พิธีกรตัวใหญ่ๆ จะได้รับความสนใจได้มากแค่ไหนกันเชียว คุณไม่คิดว่ามันแปลกบ้างเหรอ”
ฉันก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเหมือนกัน แต่เราไม่มีหลักฐานยืนยันเรื่องนี้เลย ตอนนี้ความผิดทั้งหมดก็ตกอยู่ที่ผู้อำนวยการหลิน ฉันสงสัยว่าเธอจะแก้ปัญหานี้ยังไงต่อไป