by บูม–!
คำพูดของผู้พิพากษานั้นเหมือนสายฟ้าที่ตกลงมา! ใบหน้าของหลินโยวชิงซีดลงในทันที!
เป็นอย่างนั้นจริงๆ!
เขาจะถูกตัดสินประหารชีวิตตรงๆ ได้อย่างไร?
ความผิดฐานฆาตกรรมอาจมีโทษจำคุกตลอดชีวิตหรืออาจถึงสิบปี แต่ทำไมพวกเขาถึงตัดสินประหารชีวิตพ่อของฉันโดยตรงล่ะ เธอไม่เชื่อ! –
แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร โจวหยาหลี่ก็พูดไปแล้วว่า “ท่านผู้พิพากษา เราคัดค้าน”
กฎหมายมีความเท่าเทียมกัน การคัดค้านใดๆ จะต้องได้รับการหยิบยกขึ้นมาและแก้ไข แม้แต่จำเลยเองก็มีสิทธิอุทธรณ์ใหม่ได้
ดังนั้นคงไม่มีใครพูดอะไรกับโจวหยาหลี่เมื่อเธอพูดแบบนี้ สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่โจวหยาหลี่ที่กำลังยืนขึ้นอย่างช้าๆ
“คุณพูด” ผู้พิพากษาพูดสองคำนี้ด้วยความสงบ
โจวหยาหลี่กล่าวตรงๆ ว่า “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับสามีของฉัน เรื่องนี้ฉันเป็นคนทำทั้งหมด”
ทุกคน: “???”
สองคนนี้จะรีบสารภาพมั้ย?
ทุกคนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกว่านี่เป็นปรากฏการณ์ปกติ เนื่องมาจากความรักที่พวกเขามีต่อกันอย่างลึกซึ้ง หรือพวกเขาได้พูดคุยกันเป็นการส่วนตัวและตัดสินใจว่าผู้หญิงต้องเข้ามาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ ส่วนเรื่องใหญ่ๆ ข้างนอกนั้นต้องให้ผู้ชายจัดการ
เดิมที หลินโยวชิงคิดว่ายังมีความหวังอยู่บ้าง แต่เธอไม่คิดว่าแม่ของเธอจะรับผิดแทนพ่อของเธอ?
ใบหน้าของเธอซีดลงมากขึ้น และน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างควบคุมไม่ได้
เมื่อหลินเอินมองไปทางนั้น เธอไม่สามารถมองเห็นน้ำตาของหลินโยวชิงได้ แต่เห็นเพียงท่าทางตื่นตระหนกและเจ็บปวดของเธอเท่านั้น
เธอหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ถ้าเธอรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น เธอก็จะไม่ทำมันตั้งแต่แรก เธอรู้ว่าครอบครัวของหลินอี้ถังจะต้องหาวิธีลดโทษอย่างแน่นอน ถึงแม้จะเป็นโทษจำคุกตลอดชีวิตก็ไม่น่าจะถึงขั้นประหารชีวิตได้ ด้วยวิธีนี้จะมีโอกาสพลิกสถานการณ์ได้ในอนาคต
แต่เธอไม่สนใจ ไม่ว่าจะเป็นจำคุกตลอดชีวิตหรือจำคุกสิบปี เธอจะไม่สามารถออกไปได้ในระยะสั้น และสิ่งที่ฮั่น เซียงเฉินมอบให้เธอคือฆาตกรที่เก่งกาจ
เธอไม่ต้องการให้พวกเขาตายเร็วเกินไป เพราะนั่นจะขัดกับจุดประสงค์ของการแก้แค้น เมื่อพวกเขาเจ็บปวดจริงๆ เท่านั้นเธอจึงรู้สึกสบายใจอย่างแท้จริง!
หลินโยวชิงไม่สามารถช่วยส่ายหัวได้ แต่เธอพูดไม่ออกสักคำ เธอจะทำอะไรได้ในสถานการณ์แบบนี้?
โจวหยาหลี่เหลือบมองหลินโหยวชิง ยิ้มให้เธอด้วยความรัก ยกมือขึ้นแตะแก้มของเธอ เช็ดน้ำตาสดของหลินโหยวชิง
เขาพูดคำสามคำกับเธออย่างช้าๆ “ฉันขอโทษ”
สักครู่! หลินโยวชิงถึงกับน้ำตาไหล!
แม่……
นี่คือแม่ของเธอ…
แม่เธอจะตายมั้ย? คุณจะถูกตัดสินประหารชีวิตใช่ไหม? –
ในขณะนี้ เธอรู้สึกเพียงความเจ็บปวดในใจเท่านั้น แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ ทำไม ทำไมทุกอย่างมันดีขนาดนี้? เธอเป็นลูกสาวคนโตของตระกูลหลิน แม่ของเธอได้รับความชื่นชมจากหลายๆ คนในแวดวงเศรษฐี และพ่อของเธอก็มีชื่อเสียงมากเช่นกัน แต่ตอนนี้ทำไมมันถึงกลายเป็นแบบนี้นะ…
อ่า! –
เธอไม่เต็มใจที่จะยอมรับเรื่องนี้ เธอไม่เต็มใจที่จะยอมรับเรื่องนี้!
เธอไม่อยากให้แม่ของเธอตาย…!
ก่อนที่เธอจะได้คิดเรื่องนี้ โจวหยาหลี่ก็มองไปที่ผู้พิพากษาแล้วพูดอีกครั้ง “เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับสามีของฉันเลย เราอาศัยอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน และฉันก็ทำอาหารให้พี่เขยกินทุกวัน แต่มีสองประเด็นที่ฉันต้องการชี้แจงให้ตัวเองทราบ”
ผู้พิพากษาพยักหน้าเพื่อให้เธอพูดต่อไป
หัวใจของหลินโยวชิงที่ตื่นตระหนกขึ้นมาทันใดนั้นก็สงบลงชั่วขณะ เพราะเธอพบว่าแม่ของเธอสงบมาก และยังสามารถหาข้อชี้แจงสองประเด็นออกมาได้ นี่หมายความว่า…เธอต้องการลดโทษใช่ไหม?
