Home » บทที่ 895 สามีของฉันเป็นมหาเศรษฐี
สามีของฉันเป็นมหาเศรษฐี
สามีของฉันเป็นมหาเศรษฐี

บทที่ 895 สามีของฉันเป็นมหาเศรษฐี

 ซาง  เสี่ยวเฟย ถามไห่ตง: “ตงตง คุณต้องการให้เขาไปส่งคุณหรือให้ฉันไปส่งคุณ?

    “

อย่ารุกราน

 อนิจจา การเป็นมนุษย์เป็นเรื่องยากมาก!

    “ให้ Zhan Yin พาคุณกลับ ถึงเวลาต้องกลับแล้วหลังจากที่ฉันออกไปข้างนอกมานาน แม่ของฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันออกไปข้างนอก”

    ซางเสี่ยวเฟยริเริ่มที่จะสละที่นั่งของเธอ

    เธอมองดู Zhan Yin อย่างลึกซึ้ง ปล่อย Haitong แล้วเดินออกไปก่อน

    “Zhan Yin”

    จู่ๆ Shang Xiaofei ก็หยุดอีกครั้ง หันกลับมาตะโกนชื่อของ Zhan Yin ดังๆ แล้วพูดว่า: “Zhan Yin อย่าผลัก Haitong! นอกจากนี้ ครอบครัวของเราจะเป็นครอบครัวโดยกำเนิดของ Haitong เสมอ อย่ารังแกคุณ เธอเพราะเธอไม่ได้รับการสนับสนุนจากแม่สามีของเธอ และถ้าคุณกล้าจำกัดเสรีภาพของ Haitong เหมือนที่เธอทำเมื่อไม่กี่วันก่อน ฉันจะทำให้เธอล้มลง!”

    Zhan Yin พูดอย่างเย็นชาด้วยใบหน้าตรง “คุณไม่มีโอกาสตีเธอ”

    เขาพูด ตอนนี้ฉันอยากถือไห่ตงไว้ในมือ แต่ฉันไม่เต็มใจที่จะรังแกไห่ตง

    “ตงตง ถ้าเขาปฏิบัติต่อคุณไม่ดี บอกผมแล้วฉันจะช่วยคุณแสวงหาความยุติธรรม นอกจากนี้ Zhan Yin คุณยังไม่ได้เรียกฉันว่าน้องสาว ถ้าคุณไม่เรียกฉันว่าน้องสาว แสดงว่าคุณไม่เคารพครอบครัวของ Haitong ความรักของคุณ เพราะไห่ทงยังลึกไม่พอ”

    Zhan Yin: “…”

    เขาอยากสาปแช่ง!

    นักธุรกิจมีคุณธรรมทุกคน

    เช่นเดียวกับซางหวู่เหริน

    ซาง เสี่ยวเฟย เดินจากไปอย่างภาคภูมิใจ ราวกับว่าเธอได้ความเหนือกว่ากลับคืนมา

    “ถงถง ฉันเคารพแม่สามีของคุณมาก ซาง เสี่ยวเฟยจงใจพยายามหว่านความขัดแย้งและต้องการให้เราแยกจากกัน”

    ไห่ตงมองดูเขาครู่หนึ่งแล้วพูดว่า: “ก่อนที่คุณจะมา เสี่ยวเฟยคือเธอบอกฉัน มีหลายสิ่งเกี่ยวกับคุณ แต่คำพูดเหล่านี้ไม่เคยแปลกแยก อย่าตัดสินสุภาพบุรุษด้วยหัวใจของผู้ร้าย เสี่ยวเฟยเป็นผู้หญิงที่ดีมากๆ”

    หลังจากพูดอย่างนั้น เธอก็หยิบชุดออกจากมือของเขา ถุงยาทาเฉพาะที่ เดินผ่านเขาไป

    จู่ๆ Zhan Yin ก็รู้สึกคันและอยากรู้ว่า Shang Xiaofei และ Haitong พูดอะไร

    เขาติดตาม Haitong ออกจากโรงพยาบาลอย่างเงียบ ๆ

    อาฉีและคนอื่น ๆ กำลังรออยู่ที่ทางเข้าโรงพยาบาล

    เมื่อพวกเขาเห็นคู่หนุ่มสาวออกมา บอดี้การ์ดก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายพวกเขา และเรียกไห่ตงว่า “หญิงสาวคนโต” ด้วยความเคารพ

    ไห่ตงหยุดครู่หนึ่ง จากนั้นโดยไม่พูดอะไร เขายกเท้าขึ้นอีกครั้งแล้วเดินไปข้างหน้า Zhan Yin เห็นว่าเธอไม่ได้ตั้งใจที่จะขึ้นรถของเขา และดูโดดเดี่ยว เขาจึงสั่ง Ah Qi: “อาฉี โปรดขับฉัน     ที่

    นายหญิงคนโตของคุณกลับไปที่บริษัทด้วย”

    “ตกลง”

ยังไม่การคืนดีก็ดีเช่นเคยและอาฉีก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก

    ขึ้นรถอย่างรวดเร็วแล้วขับไปไล่ล่าไห่ตง

    Zhan Yin เฝ้าดูจากระยะไกลเมื่อ Haitong เข้าไปในรถของ Ah Qi ในที่สุด และเขาก็รู้สึกโล่งใจ

    โชคดีที่เธอไม่ปฏิเสธข้อตกลงของเขา

    หลังจากที่ Zhan Yin กลับมาที่บริษัท เขาก็สั่งให้เลขา Zhao ส่งเอกสารทั้งหมดที่เขาต้องดำเนินการไปที่สำนักงานของเขา จากนั้นเขาก็ขังตัวเองอยู่ในออฟฟิศและไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปรบกวนเขา

    แม้แต่ซูหนานและจ้านอี้เฉินก็ยังถูกกันออกไป

    ไห่ตงกำลังจะกลับไปที่ร้านหนังสือ

    มือของเธอได้รับบาดเจ็บและไม่สามารถทองานฝีมือได้อีกต่อไป เธอจึงนั่งที่เคาน์เตอร์ชำระเงิน ถือปากกาและเขียนลวกๆ บนกระดาษ

    เสี่ยวจุนออกมาพร้อมกับจานแตงโมน้ำหวานที่หั่นแล้ววางไว้ข้างหน้าไห่ตง เธอนั่งลงแล้วยื่นส้อมให้ไห่ตงแล้วพูดว่า “อย่าเบื่อคนเดียว คุยกับฉันได้นะ

    ” นอกจากการเปิดร้านหนังสือและร้านค้าออนไลน์แล้ว ฉันจะทำอะไรได้อีกบ้าง อุตสาหกรรมไหนที่ฉันสามารถทำเงินได้มากมายอย่างรวดเร็ว?”

    เฉิน เสี่ยวจุนพูดด้วยรอยยิ้ม: “ถ้าคุณโชคดีเป็นพิเศษ ก็ไปซื้อมันซะ ถ้าคุณชนะสักเล็กน้อย ลอตเตอรีเงินล้านคุณก็จะได้เงินมากมาย”

    “ลืมไปเถอะ ฉันไม่เคยมีโชคลาภ ม้าจะอ้วนไม่ได้ถ้าไม่มีอาหารยามค่ำคืน และผู้ชายก็ไม่สามารถสร้างโชคลาภได้หากไม่มีโชคลาภ” ไม่น่าแปลกใจเลยที่ฉันยากจนมาตลอด เป็นเพราะฉันไม่มีโชคลาภ”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *